Pinus engelmannii Pinus engelmannii

Pokrój korona drzewa nieregularnie zaokrąglona. Liście igły zebrane po 3, czasem do 5, na krótkopędach. Pień prosty, osiąga do 35 m wysokości i 60 cm średnicy. Szyszki szyszki męskie o średnicy 25 mm, cylindryczne, żółte do żółto-brązowych. Szyszki żeńskie prawie siedzące lub na krótkich szypułkach. Często asymetryczne, zakrzywione. Po otwarciu jajowate, o długości 11–14 cm, jasnobrązowe. Nasiona owalne, ciemnobrązowe, o średnicy 8–9 mm, opatrzone 20 mm skrzydełkiem.

Biologia i występowanie

Siewki mają tendencję do przybierania formy trawiastej, w której rozwija się silny system korzeniowy i dorosła postać igieł, ale pędy nie przyrastają na długość. Igły pozostają na drzewie przez 2 lata. Szyszki nasienne dojrzewają w ciągu 2 lat i uwalniają nasiona wkrótce potem. Liczba chromosomów: 2n=24. Występuje na wysokich i suchych stanowiskach górskich, w dolinach i na płaskowyżach, na wysokościach 1500–2500 m n.p.m. Dosyć dobrze przystosowana do niezbyt intensywnych pożarów lasu, występujących nie częściej niż co 5 lat. Pinus engelmannii jest głównym gospodarzem roślin pasożytniczych: Arceuthobium globosum subsp. globosum, A. rubrum, A. vaginatum subsp. vaginatum, A. vaginatum subsp. cryptopodum i A. verticilliflorum.