Wirtualny atlas roślin: Topola wielkolistna / Populus lasiocarpa

Topola wielkolistna (Populus lasiocarpa Olivier) – gatunek drzewa z rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Występuje naturalnie w środkowych i zachodnich Chinach. Znaleziona po raz pierwszy w 1888 roku w centralnych Chinach przez Augustine'a Henry'ego. Rosła tam w prowincji Hupei i Syczuan, na wysokości 1300 - 2300 m n.p.m. Do uprawy została wprowadzona przez E. H. Wilsona, który nadesłał jej pędy do szkółek Veitcha w Anglii.

Pokrój posiada prosty pień, z którego odchodzi kilka poziomów konarów. Dorasta do 25 m. Pędy pędy są grube. Przez pierwsze lata są płowo aksamitne. Liście liście są duże. Mają długość 35 cm. Mają sercowaty kształt. Od spodu są wełniste. Często mają różowo bądź czerwono owłosione nerwy na ogonkach. Młode listki są jaskrawopomarańczowe. Kwiaty tworzy kotki zarówno z kwiatów męskich jak i żeńskich (jest to cecha wyróżniające ten gatunek topoli). Mają do 20 cm długości. Jest samopylny. Kora kora ma szarą barwę, która się łuszczy pasmami. Jest chropowata.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:34:10]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327874. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.