Głożyna afrykańska Ziziphus lotus

Głożyna afrykańska (Ziziphus lotus (L.) Lam.) – gatunek krzewu lub niewysokiego drzewa z rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae). Rośnie dziko w Afryce Północnej (Algieria. Egipt. Libia; Maroko, Tunezja, Zachodnia Sahara) i Zachodniej (Mali, Mauritania), Europie Południowej (Hiszpania, Sycylia), Na Półwyspie Arabskim (Arabia Saudyjska, Jemen) oraz w Azji Zachodniej (Cypr, Izrael, Jordania, Syria, Turcja)

Pokrój gęsty, ciernisty krzew lub małe drzewko o wysokości do 2 m. Liście drobne, o długości do 1,5 cm, eliptyczne, pojedyncze, nagie, błyszczące. Posiadają terzy równoległe nerwy. Dwa przylistki przekształcone w niewielkie ciernie; jeden z nich jest prosty, drugi zagięty. Kwiaty drobne, obupłciowe, zielonożółte, zebrane w groniaste kwiatostany. Zbudowane są z 5 działek kielicha, 5 płatków korony, 5 pręcikow i 1 słupka. Owoce mięsisty pestkowiec z twardą pestką i miąższem. Ma średnicę 8-10 mm i po dojrzeniu jest jasnobrązowy, co odróżnia go od owocu głożyny cierń Chrystusa, której owoce są żółte.

Owoce są jadalne, ale niesmaczne i mało wartościowe. Czasami z pędów robi się kompost do użyźniania ziemi.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 03:06:19]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72916928. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od pasa do wysokości człowieka (100 < x < 200 cm)