Marzanka pagórkowa Asperula cynanchica

Marzanka pagórkowa (Asperula cynanchica L.) – gatunek rośliny z rodziny marzanowatych.

Łodyga leżąca lub podnosząca się, o długości 10-50 cm. Jest gładka (bez zadziorków). Pod ziemią kłącze, z którego oprócz licznych pędów kwitnących wyrastają również liczne pędy płonne. Liście dolne zebrane po 4-6 w okółkach, górne naprzeciwlegle. Mają szerokość 1-1,5 mm i nierówną długość. W czasie kwitnienia dolne liście są już zeschłe. Najwyższe przysadki i podkwiatki lancetowate. Kwiaty drobne, zebrane w widlasto rozgałęzione wierzchotki. Są różowawe lub białe, zwykle 3-krotne. Korona ma długość 3-9 mm, a jej rurka jest mniej więcej tak samo długa, jak płatki, lub nieco tylko dłuższa. Z zewnątrz często pokryta krótkimi szczecinkami. Owoc pokryty gęsto drobnymi brodawkami. Ma długość ok. 3 mm.

Biologia i występowanie

Występuje głównie nad Morzem Śródziemnym oraz w zachodniej i środkowej Europie. W Polsce występuje głównie w pasie wyżyn, dość często też na prawym brzegu Odry pomiędzy Opolem a Kędzierzynem-Koźle, mniej licznie na Przedgórzu Sudeckim. W północnych regionach kraju podawana była tylko z okolic Grudziądza. Na wyżynach występuje nierównomiernie. np. na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej najliczniejsze stanowiska znajdują się w południowej części, na Wyżynie Małopolskiej w dorzeczu Nidy oraz w okolicach Sandomierza, na Wyżynie Lubelskiej na Wierzchowinie Grabowieckiej i na Pagórach Chełmskich. W Karpatach gatunek ten jest bardzo rzadki, znany obecnie tylko z kilku stanowisk: Cisowce, Sromowce-Kąty i Sromowce Wyżne w Pieninach, Maniowy w Gorcach. Notowany również na słowackich stokach Bystrzyka w Pieninach, blisko polskiej granicy. Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Jest owadopylna lub samopylna. Nasiona rozsiewane przez epizoochorię. Występuje na suchych i płytkich glebach, głównie na podłożu wapiennym. Preferuje stanowiska słoneczne, zwykle rośnie na miedzach, skałach, i skarpach o ekspozycji południowej lub południowo-zachodniej. Liczba chromosomów 2n = 44. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Seslerio-Scorzoneretum. Oprócz typowej formy gatunku występują dwa podgatunki Asperula cynanchica subsp. occidentalis (Rouy) Stace – rośnie w Hiszpanii, Francji i na Wyspach Brytyjskich: Asperula cynanchica subsp. pyrenaica (L.) Nyman – występuje w Pirenejach.

Gatunek umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia). W Karpatach gatunek zagrożony (kategoria EN). Stanowisko w Maniowach zostało zniszczone podczas napełniania Zbiornika Czorsztyńskiego, stanowiska nad brzegami Jeziora Czorsztyńskiego zniknęły wskutek obsadzenia jego brzegów wierzbami. Dla pozostałych głównym zagrożeniem jest zarastanie kserotermicznych muraw w których ten gatunek występuje. Aby temu przeciwdziałać na Cisowcu pracownicy parku usunęli krzewiaste zarośla.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:49:02]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987181. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
      • płatki różowe
    • liczba płatków
      • płatki trzy i mniej
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
    • ustawienie liści
      • naprzeciwległe
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gładka
  • ogólne
    • krzew
    • bylina
    • dwa podgatunki
  • siedlisko
    • zarośla

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.