Dzwonek drobny Campanula cochleariifolia

Dzwonek drobny (Campanula cochleariifolia Lam.) – gatunek rośliny należący do rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Występuje w Europie, głównie w górach: w Alpach, Apeninach, Karpatach, Pirenejach, górach Półwyspu Bałkańskiego, a także w Jurze. W Polsce występuje na Babiej Górze i w Tatrach, gdzie jest dość pospolity.

Pokrój tworzy gęste kępki albo darnie zawierające liczne płonne różyczki. Wysokość (3)5-15(30) cm. Roślina posiada rurki wytwarzające gęsty, biały sok mleczny. Łodyga wzniesiona lub podnosząca się, prosta, w górnej części groniasto rozwidlająca się, dołem silnie owłosiona odstającymi, szczeciniastymi włoskami. Pod ziemią rozgałęzione kłącze z krótkimi rozłogami. Liście o zróżnicowanym kształcie. Liście odziomkowe w czasie kwitnienia liczne, okrągławosercowate, długoogonkowe, grubo ząbkowane, liście łodygowe dolne są podłużnie jajowate i ząbkowane, o nasadzie zwężającej się w krótki ogonek, liście środkowe są równowąskie lub lancetowate. Nasady i ogonki liści są sztywno orzęsione. Podczas kwitnienia blaszka liści różyczkowych jest ucięta lub słabo tylko sercowata. Kwiaty zebrane są przeważnie w 2-6 kwiatowe, jednostronne grono, rzadziej w niedużą wiechę. Pączki kwiatowe zwisające. Korona mała (długość do 2 cm), wąskodzwonkowata, jasnoniebieska i 5-łatkowa. Czasami (rzadko) zdarzają się kwiaty białe. Pączki kwiatowe są zwisające. Nitki pręcików dłuższe od pylników, pyłek różowy. Owoc otwierająca się 3 dziurkami torebka z licznymi nasionami.

Biologia i występowanie

Rozwój Bylina, hemikryptofit. Kłącza płożą się i rozgałęziają. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Siedlisko Skały, piargi, żwirki, głównie na podłożu wapiennym. Występuje od regla dolnego po piętro halne. Fitosocjologia W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Thlaspietalia rotundifolii, gatunek wyróżniający dla rzędu Potentilletalia caulescentis. Liczba chromosomów 2n = 34, Ga 3, 4, 5, 6.

Roślina ozdobna. Nadaje się do ogrodów skalnych i jako roślina obwódkowa na rabatach. Równie dobrze można nim obsadzać murki i szczeliny skalne. Dobrze wygląda też pomiędzy kamieniami. Tworzy gęste kępy, rozrastające się szybko za pomocą rozłogów. Najsilniej kwitną młode pędy na zewnątrz kępy, środkowe, starsze pędy często są bezkwiatowe.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-04-09 00:10:09]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70043426. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • sok pędu
      • sok mleczny
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
      • łodyga owłosiona
      • łodyga wzniesiona
  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
      • płatki różowe
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście sercowate
      • liście jajowate
      • liście lancetowate
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
  • ogólne
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • bylina
    • roślina pyłkodajna
  • siedlisko
    • Piętro halne
    • Tatry

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.