Wirtualny atlas roślin: Turzyca obła / Carex diandra

Turzyca obła (Carex diandra Schrank) – gatunek byliny należący do rodziny ciborowatych. W Polsce gatunek rodzimy, występujący dość rzadko, głównie na niżu.

Pokrój bylina luźnokępkowa, wysokości 20–60(100) cm Łodyga góra trójkanciasta i szorstka, bardzo cienka, u dołu okryta brunatnymi, matowymi, całobrzegimi pochwami liściowymi. Liście krótsze od łodygi, szerokości 1–2(5) mm, sinozielone. Kwiaty roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe tworzące w kątach przysadek obupłciowe kłoski. Kłoski długości 1 cm, dolne siedzące, z górnymi kwiatami męskimi, dolnymi żeńskimi, tworzącymi brunatny kwiatostan długości (1)2–3 cm, gęsty o obłym kształcie, w nasadzie nieznacznie wiechowaty. Podsadki kłosków krótkie, jajowato-lancetowate. Kwiaty męski z trzema pręcikami, żeńskie z jednym słupkiem o dwóch znamionach. przysadki kasztanowate, z jasnym, wąskim brzegiem. Owoce orzeszek otoczony pęcherzykiem, zebrane w owocostan. Pęcherzyki kasztanowate, lśniące, długości 2,5–3 mm, szerokości 1–1,5 mm, obustronnie wypukłe, kulistojajowate, u nasady żeberkowate, nagle zwężające się w jasny dzióbek. Orzeszek długości 1,5 mm, szerokości 1 mm, jasnobrązowy, soczewkowaty.

Biologia i występowanie

Występuje w Ameryce Północnej, Azji, Europie, ale także w Nowej Zelandii. Na półkuli północnej jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym. W Europie zasięg występowania obejmuje część północną od Irlandii na zachodzie po góry Ural na wschodzie. Występuje na Półwyspie Skandynawskim, brak go w południowej części Europy. W Polsce występuje na rozproszonych stanowiskach, najliczniej w pasie pojezierzy, rzadziej na Polesiu, Roztoczu, w dolinie dolnego Sanu, Nizinie Śląskiej i Nizinie Mazowieckiej (w jej południowo-zachodniej części). W Karpatach jest rzadki, znany z kilkunastu stanowisk w Bieszczadach, Beskidzie Niskim, Śląskim, Gorcach, Działach Orawskich, Pieninach (trzy stanowiska: Pieniny Czorsztyńskie, Szlachtowa i dolina potoku Biała Woda) a nawet na jednym stanowisku w Tatrach na wysokości 905 m n.p.m. Rozwój Bylina, geofit lub hemikryptofit. W Polsce kwitnie od maja do czerwca. Siedlisko Występuje głównie na torfowiskach przejściowych, także na obrzeżach torfowisk wysokich i kwaśnych, darniowo-mszystych torfowiskach niskich. Tworzy mniej lub bardziej zwarte fitocenozy. Fitocenozy W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Caricion lasiocarpae oraz zespołu (Ass.) Caricetum diandrae. Genetyka Somatyczna liczba chromosomów 2n = 60. Tworzy mieszańce z turzycą prosową (Carex paniculata), siwą (C. canescens) i tunikową (C. appropinquata).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:27:21]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72344637. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.