Turzyca Lachenala Carex lachenalii

Łodyga roślina tworząca kępki z krótkim rozłogami. Łodyga gładka, o wysokości 10–20 cm, przeważnie łukowato zgięta, ulistniona tylko w dolnej części. Liście płaskie o szerokości do 2 mm. Kwiaty kwiaty zebrane w maczugowato-jajowate kłoski (w liczbie 2-5), te zaś z kolei w główkę o długości ok. 1,5 cm, zaopatrzoną w bezblaszkową podsadkę. W każdym kłosku występują zarówno kwiaty męskie, jak i kwiaty żeńskie. Kłoski występują blisko i wszystkie są podobne do siebie. Przysadki są krótsze od pęcherzyków, jajowate, tępo zakończone i biało obrzeżone. Pęcherzyki bez skrzydełek, o długości ok. 3 mm, płaskowypukłe i zwężające się ostro w krótki dzióbek. Mają kasztanowaty kolor, delikatną nerwację i są punktowane (tę ostatnią cechę można zaobserwować tylko pod silną lupą lub mikroskopem).

Biologia i występowanie

Gatunek arktyczno-alpejski. Występuje wyspowo w północnych regionach oraz w górach Ameryki Północnej, Azji i Europy. W Europie występuje na północy Skandynawii oraz w górach Europy Środkowej i Południowej. W Polsce występuje tylko w wyższych położeniach Tatr (głównie w Tatrach Wysokich) i jest gatunkiem rzadkim. Stwierdzono występowanie na następujących stanowiskach: Cubryna (2060 m), Czarny Staw pod Rysami, Czerwony Piarg (1980 m), Dolina Waksmundzka (1770 m), Dolina za Mnichem (1865–1880 m), Kocioł Gąsienicowy (1820 m), Małołączniak (1830 m), Sucha Woda Gąsienicowa (1628 m), Wołowiec (ok. 2000 m), Stawy Gąsienicowe: Czarny, Kurtkowiec, Litworowy, Zielony, Zadni i Zmarzły Staw Gąsienicowy, pomiędzy Czarnym i Zmarzłym Stawem Gąsienicowym (1700 m), pomiędzy Zmarzłym Stawem a Kozim Wierchem (przy szlaku turystycznym, ok. 1900 m), pod Kozim Wierchem od strony Zmarzłego Stawu, w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, Wyżnie Mnichowe Stawki, nad brzegami stawów: Czarnego, Małego, Przedniego, Wielkiego, Zadniego i Wolim Okiem, nad Morskim Okiem (1390, 1580 m), Szpiglasowe Stawki, poniżej Brzuchatego Piargu (1965 m), dolinka pod Hrubym Piargiem (1807 m), kocioł pod Miedzianem. Rozwój Bylina, hemikryptofit. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Siedlisko Rośnie wyłącznie na podłożu nie zawierającym wapnia. W Tatrach występuje głównie nad brzegami jezior, oraz w wyleżyskach i stale wilgotnych zagłębieniach terenu. Tworzy luźne skupiska lub mało zwarte płaty. Nigdzie w polskich Tatrach nie występuje w większej ilości (zazwyczaj tworzy kilka – kilkanaście kęp). Genetyka Liczba chromosomów 2n = 64. Zmienność Wyróżniono podgatunek Carex lachenalii subsp. parkeri (Petrie) Toivonen. Rośnie w Nowej Zelandii na Wyspie Południowej: