Głowocis japoński Cephalotaxus harringtonii

  1. Pinopsida
  2. Pinales
  3. Cephalotaxaceae
  4. Cephalotaxus
    • Taxus japonica
Głowocis japoński (Cephalotaxus harringtonia K. Koch) — gatunek krzewu lub niskiego drzewa, należący do rodziny cisowatych. Naturalnie występuje na terenie Azji — w Północnych Chinach, Japonii, Korei, Mandżurii i Syberii.

Pokrój zaokrąglony. Kwiaty niepozorne. Pień po 10 latach osiąga ok. 1 m wysokości i 1 m szerokości. Maksymalnie 6 metrów wysokości. Kora brązowa, łuszcząca się.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:44:28]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72322135. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • ogólne
    • drzewo
    • krzew
    • niskie drzewo

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje