Komosa sina Chenopodium glaucum

Komosa sina (Oxybasis glauca (L.) S.Fuentes, Uotila & Borsch) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny szarłatowatych.

Pokrój roślina jednoroczna o wysokości 10–50 cm. Łodyga płożąca. Liście podługowate, zatokowo płatowate, z wierzchu ciemnozielone, od spodu owłosione, niebieskoszare. Kwiaty zebrane w gęste kłosy rzekome. W Polsce kwitnie od lipca do września.

Biologia i występowanie

Występuje w dużej części Europy (brak go w Europie południowo-zachodniej i w Norwegii), w Ameryce Północnej oraz obszarach Azji o klimacie umiarkowanym. W Polsce gatunek pospolity na niżu i w górach po regiel dolny. Rośnie na wysypiskach, drogach wiejskich, na glebach piaszczystych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Cheopodio rubri-Atricaplicetum patulae i Chenopodietum glauco-rubri.

Młode rośliny wykorzystywane były jako jarzyna. Chętnie zjadana przez drób hodowany w sposób naturalny.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-06-19 00:05:10]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=67415548. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga pełzająca
  • ogólne
    • roślina użytkowa
    • roślina jednoroczna
  • siedlisko
    • Regiel dolny