Szczwoligorz tatarski Conioselinum vaginatum

Szczwoligorz tatarski (Conioselinum tataricum Hoffm.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych.

Łodyga siwa, naga, o wysokości 50–150 cm. Liście pochwy liściowe rozdęte. Liście 2–4 krotnie pierzaste, odcinki ostatniego rzędu pocięte na równowąskolancetowate łatki. Kwiaty zebrane w baldach złożony z 10–20 baldaszków na szypułach. Pokrywki nitkowate. Kwiaty zielonawobiaławe lub brudnobiaławe. Owoc rozłupnia rozpadająca się na dwie rozłupki.

Biologia i występowanie

Występuje w Europie północnej, środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej oraz w Azji w strefie umiarkowanej. W Polsce występuje na pojedynczych stanowiskach w Tatrach i Pieninach. Rośnie w Tatrach Zachodnich w Dolinie Chochołowskiej, Dolinie Długiej i na Wyżniej Polanie Tomanowej oraz w Pieninach w przełomie Dunajca u podnóża Facimiecha i w Małych Pieninach na wschód od Wysokiej. Podawany był także ze szczytowych partii Śnieżnika w Sudetach Wschodnich. Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Rośnie w szczelinach skał wapiennych w piętrze regla dolnego. Liczba chromosomów 2n=22.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:06:13]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72026346. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • barwa kwiatów
      • płatki brudnobiałe
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od pasa do wysokości człowieka (100 < x < 200 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga gładka
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
  • ogólne
    • roślina chroniona
    • bylina
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • LR - gatunek niskiego ryzyka wyginięciem
  • cechy nasion
    • rozsiewanie nasion
      • endochoria
  • siedlisko
    • polany
    • Tatry