Widlicz Zeillera Diphasiastrum zeilleri

Widlicz Zeillera, widłak Zeillera, zeglej Zeillera (Diphasiastrum × zeilleri (Rouy) Holub) – gatunek rośliny z rodziny widłakowatych. Jest mieszańcem widlicza spłaszczonego (D. complanatum (L.) Holub) i cyprysowego (D. tristachyum (Pursh) Holub).

Łodyga dychotomicznie rozgałęziona, do 35 cm wysokości. Gałązki płonne sinawe na stronie brzusznej, szerokości 1,4-1,7 mm. Liście liście brzuszne wąskie, rozszerzające się ku dołowi, lekko wypukłe.

Biologia i występowanie

Występuje na izolowanych obszarach zasięgu. Główne ośrodki występowania znajdują się w Europie Środkowej i Północnej. W Azji znany jest z kilku rozproszonych stanowisk, występuje też w środkowej części Ameryki Północnej. W Skandynawii na północy dochodzi aż do granicy lasu. W Polsce uważany był za gatunek rzadki i występujący wyłącznie na niżu. Prawdopodobnie występuje jednak częściej, lecz jest nieodróżniany od innych gatunków. Ostatnio znaleziony został również na dwóch stanowiskach w Karpatach: pod szczytem Jaworzynki Gorcowskiej w Gorcach i w dolinie Ponikwi w Beskidzie Małym. Bylina, chamefit. Rośnie w murawach bliźniczkowych i na zrębach. Zarodniki dojrzewają w sierpniu i wrześniu. Liczba chromosomów 2n=46.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-12-22 08:31:00]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=65651754. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
  • ogólne
    • roślina chroniona
    • bylina
    • ścisła ochrona gatunkowa
  • siedlisko
    • zręby
    • murawy