Nerecznica Villara Dryopteris villarii

Nerecznica Villara (Dryopteris villarii (Bellardi) Woyn. ex Schinz & Thell.) – gatunek rośliny należący do rodziny nerecznicowatych.

Pokrój paproć do 50 cm wysokości. Liście ogonek krótszy od blaszki, ogruczolony. Blaszka wąskolancetowata, 2-3 krotnie pierzasta, matowa, szarozielona, gęsto pokryta żółtawymi włoskami gruczołowatymi.

Biologia i występowanie

Występuje w górach środkowej i południowej Europy (Alpy, Jura, Apeniny, Góry Dynarskie). W Polsce znajdowało się jedno tylko i jedyne w całych Karpatach oderwane stanowisko, oddalone o ponad 500 km od głównego zasięgu. Znajdowało się w Tatrach, w Wielkiej Świstówce, na wysokości 1360 m n.p.m. Zostało odkryte w 1986 r. przez Halinę Piękoś-Mirkową i Zbigniewa Mirka. W 1997 r. stanowisko uległo zniszczeniu. Bylina, hemikryptofit. Gatunek wysokogórski (oreofit). Występuje na wapiennych piargach. Zarodnie dojrzewają w sierpniu i wrześniu. Liczba chromosomów 2n=82.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-10-14 19:32:27]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=63922755. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • ogólne
    • bylina
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • paproć
    • EX - wymarły
  • siedlisko
    • Tatry