Dymnica pospolita Fumaria officinalis

Dymnica pospolita, dymnica lekarska (Fumaria officinalis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny makowatych. Występuje w stanie dzikim w całej Europie z wyjątkiem dalekiej północy. W Polsce na całym obszarze. Archeofit.

Pokrój roślina wzniesiona lub podnosząca się, osiąga 10-40 cm wysokości. Łodyga jasnozielona lub zielonawobrunatna, pusta i kanciasta. Liście liście są naprzemianległe, podwójnie pierzastosieczne, z 2 lub 3 odcinkami. Końcowe łatki lancetowate lub jajowate, zielonawoniebieskie i nagie po obu stronach. Kwiaty małe, zebrane są w luźne grona. Każdy ma krótką szypułkę i jest opatrzony liściokształtną podsadką. Są one różowe lub purpurowoczerwone, ciemnopurpurowe lub brunatne na szczycie. Kielich jest krótki, złożony z dwóch płatkowatych działek, a rurkowata korona z czterech płatków. Górny płatek opatrzony ostrogą. Sześć pręcików złączonych jest nitkami w dwie grupy po trzy. Owoce nerkowata lub kulista niełupka, średnicy 2-2,5 mm, zielona do żółtobrunatnej, z niewielkim wgnieceniem na wierzchołku.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna. Kwitnie od kwietnia do października, zapylana jest przez błonkówki. Nasiona roznoszone są przez mrówki (myrmekochoria). Zaraz po dojrzeniu nasiona kiełkują słabo, po przezimowaniu w glebie mają znacznie większą zdolność kiełkowania. Kiełkują przez cały rok, przez co roślina jest uciążliwym chwastem polnym. Siedlisko: wysypiska, pola, winnice, ogrody, gdzie występuje jako chwast. Preferuje gleby gliniaste lub piaszczyste, suche, zasadowe (roślina wskaźnikowa gleb zasadowych). Występuje od niżu po pogórze. W wyższych położeniach porasta tylko południowe stoki. Roślina ruderalna. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Veronico-Fumarietum. Roślina trująca Leczenie jej preparatami tylko pod kontrolą lekarza. Wyższe dawki mogą zaburzać pracę serca i wątroby oraz porażać mięśnie gładkie.

Surowiec zielarski Ziele dymnicy (Fumariae herba) – całe lub połamane, wysuszone nadziemne części rośliny o zawartości minimum 0,40% sumy alkaloidów w przeliczeniu na protopinę. Nieprzyjemny zapach i ostry, słono-gorzki smak nadaje mu alkaloid fumaryna lub protopina. Zawiera ponadto żywicę, flawonoidy, garbniki, śluzy i substancje gorzkie. Działanie Żółciopędne, moczopędne, rozkurczające mięśnie gładkie. Ma zastosowanie przy chorobach pęcherzyka żółciowego, odwary i herbatki stosuje się przeciw chorobom skórnym. Zbiór i suszenie Zbiera się nadziemne pędy podczas ich kwitnienia, suszy w zacienionym i przewiewnym miejscu.
Napar stosowany jest do mycia zanieczyszczonej skóry. Mieszanka świeżego soku z dymnicy i krwawnika pospolitego oraz mąki pszennej stosowana jest jako maseczka do tłustej, trądzikowej skóry z zanieczyszczonymi porami.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:14:12]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985704. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • kwiecień
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
      • październik
    • barwa kwiatów
      • płatki różowe
      • płatki czerwone
      • płatki brązowe
      • płatki purpurowe
    • symetria kwiatu
      • grzbiecista
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
      • liście lancetowate
    • ustawienie liści
      • naprzemianległe
  • cechy owoców
    • kolor owoców
      • żółte
      • zielone
      • brązowe
  • ogólne
    • roślina trująca
    • roślina lecznicza
    • chwast
    • roślina użytkowa
    • roślina ruderalna
    • roślina kosmetyczna
    • roślina jednoroczna
    • roślina wskaźnikowa
    • Surowiec zielarski
    • status gatunku we florze Polski
      • archeofit
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga wzniesiona