Bodziszek drobny Geranium pusillum

Bodziszek drobny (Geranium pusillum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny bodziszkowatych.

Łodyga przeważnie wzniesiona, czasami rozesłana, owłosiona, o wysokości 15-30 (45) cm. Jest krótko, ukośnie odstająco owłosiona. Liście dolne liście naprzeciwległe, górne pozornie skrętoległe. Dolne liście długoogonkowe, górne krótkoogonkowe lub siedzące. Blaszki liściowe o okrągławonerkowatym zarysie, 5-9 dłoniastodzielne, wcięte przeważnie do 3/4 długości blaszki. Kwiaty pojedyncze na długich szypułkach. Pączki zwisające. Podczas kwitnienia szypułki wyprostowują się, po przekwitnięciu znów zwisają. Kwiaty mają średnicę 2–4 mm, kielich złożony z 5 jajowatych, 3-nerwowych i owłosionych działek. Płatki korony różowe lub fioletowe, o tej samej długości co działki lub nieco krótsze. Mają odwrotnie sercowaty kształt i krótki, orzęsiony paznokieć. Wewnątrz korony 10 pręcików w dwóch okółkach; 5 wewnętrznych jest płodnych, zewnętrzne są bezpłodne. Słupek z długą szyjką i 5 znamionami. Owoc rozłupnia rozpadająca się na 5 niepomarszczonych i owłosionych rozłupek, zawierających po 4 nasiona. Jedna roślina wytwarza około 200-400 nasion.

Biologia i występowanie

Gatunek pochodzenia irano-turańskiego. Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się w Australii, Ameryce Południowej i Północnej. Obecnie występuje także w Afryce (w Sudanie) i na wielu wyspach (m.in. Nowa Zelandia, Grenlandia, Haiti, wyspy japońskie). W Polsce jest pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Stanowisko we florze Polski: archeofit. Rozwój Roślina jednoroczna. Kwitnie od maja do października. Kwiaty przedsłupne, zapylane przez błonkówki lub samopylne. Nasiona rozsiewają się przez tzw. ballochorię. Pękająca rozłupnia wyrzuca nasiona na odległość do kilku metrów. Nasiona posiadają wystającą ość, która pod wpływem wilgoci wkręca się w glebę zwiększając jego szansę na skuteczne wykiełkowanie. Siedlisko Na rodzimym obszarze swojego występowania rośnie w suchych murawach, wśród skał, oraz w zaroślach. W Polsce rośnie głównie na siedliskach ruderalnych i segetalnych: odłogi, nieużytki, przydroża, wysypiska. W ogrodach i na polach jest (chwast)em, głównie w uprawach roślin zbożowych, okopowych i pastewnych. Szczególnie dobrze rozwija się na glebach z dużą ilością wapnia i azotu. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Polygono-Chenopodietalia. Genetyka Liczba chromosomów 2n = 26. Korelacje międzygatunkowe Pasożytują na nim niektóre gatunki grzybów: Podosphaera fugax wywołujący mączniaka prawdziwego, Uromyces gaeranii wywołujący rdzę, Ramularia geranii i Coleroa circinans powodujące plamistość liści, grzybopopodobny lęgniowiec Peronospora conglomerata wywołujący mączniaka rzekomego oraz żeruje chrząszcz Limobius borealis.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:27:31]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986584. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
      • październik
    • barwa kwiatów
      • płatki różowe
      • płatki fioletowe
  • cechy liści
    • ustawienie liści
      • naprzeciwległe
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
      • łodyga wzniesiona
  • cechy owoców
    • powierzchnia owocu
      • owłosiona
  • ogólne
    • chwast
    • roślina użytkowa
    • roślina jednoroczna
    • status gatunku we florze Polski
      • archeofit
  • siedlisko
    • nieużytki
    • suche murawy
    • zarośla
    • murawy

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.