Mieczyk błotny Gladiolus palustris

Mieczyk błotny (Gladiolus palustris Gaud.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny kosaćcowatych.

Łodyga pojedyncza, do 60 cm wysokości. Liście mieczowate, pochwiaste. Resztki pochew liściowych okrywających bulwę tworzą oczkową sieć. Kwiaty 2-5, liliowo-czerwone, zebrane w luźne grono. Owoc gładka, sześciobruzdowa, zaokrąglona na szczycie torebka.

Biologia i występowanie

Występuje w Europie od Francji na zachodzie po Ukrainę na wschodzie. W Polsce współcześnie znany z dwóch stanowisk: Rezerwat przyrody Łąka Sulistrowicka oraz okolice Kondratowa. Bylina, geofit. Rośnie na wilgotnych łąkach. Kwitnie w czerwcu i lipcu.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:30:52]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327517. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki czerwone
      • płatki liliowe
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
    • powierzchnia owocu
      • gładka
  • ogólne
    • bylina
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • geofit
    • czerwona lista roślin i grzybów Polski
    • CR – krytycznie zagrożony

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.