Szarota Hoppego Gnaphalium hoppeanum

Łodyga prosta, wzniesiona, pojedyncza, o wysokości do 10 cm. Jest gęsto pokryta białoszarymi, wełnistymi włoskami. Oprócz pędu kwiatowego zazwyczaj w kępie występuje wiele pędów płonnych. Liście ulistnienie skrętoległe. Na łodydze występują zwykle 2-4 wąskolancetowate liście. Wszystkie są obustronnie filcowate (na spodniej stronie nieco silniej) i mają szarobiały odcień. Kwiaty kwiatostan złożony: niewielkie siedzące koszyczki tworzące kłos na szczycie pędów. Szeroko błoniasto obrzeżone listki okrywy tworzą 3 szeregi. Pokryte są wełnistymi włoskami. Zewnętrzne żeńskie kwiaty w koszyczku są nitkowate, żółtawobrązowe i wyrastają w jednym szeregu. Wewnątrz koszyczka występuje 4-6 obupłciowych kwiatów rurkowatych. Kielich przekształcony w pierzasty puch kielichowy. Owoc niełupki o długości ok. 1,5 mm z puchem kielichowym.

Biologia i występowanie

Występuje tylko w Europie Środkowej: w Alpach, Pirenejach, Górach Kantabryjskich, Karpatach i górach Półwyspu Bałkańskiego oraz na pojedynczych stanowiskach w Apeninach i w Jurze. W Polsce występuje tylko w Tatrach, skąd podana została z około 15 stanowisk. Większość z nich znajduje się w Czerwonych Wierchach: Ciemniak, Dolina Litworowa, Dolina Małej Łąki, Dolina Mułowa, Gładkie Upłaziańskie, Krzesanica, Małołączniak, Wielka Świstówka, Wielka Turnia. Poza Czerwonymi Wierchami stwierdzono jeszcze jej występowanie na Giewoncie, Grzybowcu, Kominiarskim Wierchu, przełęczy Liliowe, Łysankach i Skupniowym Upłazie. Wszystkie stanowiska znajdują się więc w Tatrach Zachodnich. Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Rośnie w szczelinach skalnych, na półkach i piargach, wyłącznie na wapiennym podłożu. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Arabidetalia coeruleae. Liczba chromosomów 2n = 28.