Jastrzębiec siny Hieracium bifidum

  1. Magnoliopsida
  2. Asterales
  3. Asteraceae
  4. Hieracium
  5. Hieracium bifidum Kit.
Jastrzębiec siny (Hieracium bifidum Kit. ex Hornem.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie w Karpatach, Sudetach i na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej.

Łodyga naga, do 35 cm wysokości. Liście liście odziomkowe jajowate, sine, skórkowate, pokryte od spodu włoskami gwiazdkowatymi. Kwiaty zebrane w szare koszyczki długości około 10 mm, pokryte włoskami gwiazdkowatymi oraz prostymi. Ząbki kwiatowe nagie. Okrywa kulista lub jajowata. Łuski okrywy koszyczka ustawione dachówkowato w wielu szeregach. Puch kielichowy 2-rzędowy, złożony z nierównych włosków. Owoc niełupka pozbawiona ząbków na szczycie, ucięta i opatrzona pierścieniowatym wałeczkiem.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na skałach wapiennych. Kwitnie od maja do lipca. Gatunek charakterystyczny związku Seslerio-Festucion duriusculae i zespołu Carici sempervirentis-Festucetum tatrae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:42:20]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327518. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gładka
  • ogólne
    • bylina
  • siedlisko
    • Tatry
    • Sudety

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje