Hortensja pnąca Hydrangea petioloaris

Hortensja pnąca (Hydrangea petiolaris) – gatunek pnącza z rodziny hortensjowatych, bywa klasyfikowany także jako podgatunek Hydrangea anomala subsp. petiolaris. Pochodzi z Azji (Wyspy Kurylskie, Sachalin, Japonia, Korea Południowa, Tajwan). Jest uprawiany w wielu krajach świata, w Europie od 1865 r.

Łodyga osiąga wysokość 20–25 m. Liście owalne lub jajowate o ząbkowanych brzegach. Jesienią przebarwiają się na pomarańczowo. Kwiaty niewielkie, białe, zebrane w duże i płaskie kwiatostany. Kwitną od czerwca do lipca.

Roślina ozdobna. Jest bardzo odporna na mróz, może rosnąć w strefie klimatycznej 5-9. Wymaga stanowisk półcienistych z glebą próchniczą o lekko kwaśnym pH. W czasie upałów należy ją podlewać. Po przekwitnieniu przycina się pędy. Zalecana do stosowana przy murach, starszych drzewach i jako pnącze okrywające pergole lub altany.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:48:55]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72319316. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
    • kwiatostan
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
      • liście okrągłe
    • brzeg liścia
      • piłkowany
  • ogólne
    • drzewo
    • pnącze
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.