Sit tępokwiatowy Juncus subnodulosus

Sit tępokwiatowy (Juncus subnodulosus Schrank) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny sitowatych. Występuje w Europie, Azji Mniejszej i Afryce. W Polsce objęty ochroną.

Łodyga do 1 m wysokości i 3 mm szerokości. Liście 1-2 obłe liście łodygowe z przegradzanymi blaszkami. Kwiaty słomiastożółte, długości 2-2,5 mm, zebrane w drobne, półkuliste główki o średnicy do 5 mm, te z kolei zebrane w rozrzutkę. Podsadka słomiasta, krótsza od kwiatostanu. Działki kielicha zaokrąglone na szczycie. Owoc szerokojajowata torebka z krótkim dzióbkiem.

Biologia i występowanie

Występuje w Europie, Azji Mniejszej i północnej Afryce. W Polsce jest gatunkiem rzadkim. Rośnie głównie w północno-zachodniej części kraju. Jego największe skupisko znajduje się w Rezerwacie Dolina Ilanki. Bylina, hemikryptofit. Rośnie na mokradłach. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Gatunek charakterystyczny łąk kaczeńcowych ze związku Calthion i zespołu Juncetum subnodulosi.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:01:05]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327528. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • główka
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
  • ogólne
    • roślina chroniona
    • bylina
  • siedlisko
    • gatunek charakterystyczny dla
      • Juncetum subnodulosi

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.