Wirtualny atlas roślin: Len karpacki / Linum extraaxillare

Len karpacki (Linum extraaxillare Kitt.) – gatunek rośliny należący do rodziny lnowatych (Linaceae). Występuje w Karpatach oraz w górach Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach. Roślina dość rzadka. Przez niektórych botaników jest uważany za podgatunek lnu trwałego.

Pokrój tworzy rzadkie kępki. Łodyga cienka, wzniesiona i naga, pojedyncza, lub rozgałęziająca się górą. Wysokość 30–40 cm. Liście ulistnienie skrętoległe. Liście lancetowatego kształtu, wydłużone o zaostrzonych końcach, czasami niesymetryczne. Dolne liście wcześnie usychają. Kwiaty na długich szypułkach. Na jednej łodydze przeważnie kilka kwiatków. Działki kielicha o kształcie jajowato-lancetowatym i obłonione. 5 niebieskich płatków korony. Słupki z maczugowatymi znamionami, kilka pręcików o nasadach zrośniętych w rurkę oraz kilka prątniczków. Owoc torebka ok. półtora raza dłuższa od kielicha. Po dojrzeniu torebek ich szypułki są wyprostowane, lub nieznacznie tylko zgięte. Nasiona o długości do 5 mm, jednostronnie oskrzydlone.

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylana jest przez owady. Siedlisko: występuje na halach, wśród skał, głównie na podłożu wapiennym (roślina wapieniolubna). Roślina górska, występuje od regla górnego po piętro halne, hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Festucetum carpaticae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:17:57]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72347460. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.