Jaskier ostry Ranunculus acris

Jaskier ostry, pryszczeniec (Ranunculus acris L.) – rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Gatunek wybitnie kosmopolityczny, zasiedlający Europę, Afrykę Płn. i Azję, spotykany również w Ameryce Północnej (na Grenlandii i Alasce). W Polsce gatunek bardzo pospolity na całym obszarze.

Pokrój roślina wieloletnia o wysokości 30-90 cm. Wczesną wiosną tworzy rozetę liści odziomkowych, a następnie rozgałęzioną łodygę kwiatonośną, gołą lub owłosioną. Gatunek nie wytwarzający rozłogów jak inne gatunki należące do rodzaju. Łodyga wzniesiona, rozgałęziona i owłosiona przylegającymi, miękkimi włoskami. Liście odziomkowe na długich ogonkach, pocięte na długie, ząbkowane łatki. Liście łodygowe o mniejszej ilości łatek i mniejsze. Kwiaty żółte, promieniste. Żółtawozielony kielich złożony z 5 działek, korona z 5 błyszczących płatków, liczne pręciki i słupki ułożone w linii spiralnej. Owoc niepękające mieszki z krótkim dzióbkiem, zawierające pojedyncze nasiona.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwiaty przedsłupne. Pręciki dojrzewają stopniowo, poczynając od zewnętrznych. Gdy zaczną dojrzewać pręciki wewnętrzne, ich nitki wydłużają się i wyginają do środka, tak, że ich pyłek wysypuje się na znamiona słupków. Dzięki takim mechanizmom roślina zabezpiecza się z początku przed samozapyleniem, preferując zapylenie krzyżowe, gdyby jednak do niego nie doszło, wówczas zapewnia sobie możliwość samozapylenia. Kwitnie w maju, sporadycznie do lipca. Siedlisko: łąki i lasy, zarośla. Na wielu łąkach, zwłaszcza podmokłych występuje tak masowo, że w okresie kwitnienia nadaje łące żółty kolor. Roślina trująca; jak wszystkie jaskry zawiera ranunkulinę i jest trujący. Bydło nie zjada go. W sianie (wysuszony) traci własności trujące.

Roślina lecznicza: Wywar z liści był w ludowej medycynie używany przeciw wypryskom skórnym. Roślina ozdobna. Odmiana R. acris 'Multiplex' opisana po raz pierwszy w zielniku z 1480 r. W przeciwieństwie do gatunku dorasta tylko do ok. 60 cm. Tworzy kuliste pełne kwiaty, pozbawione pręcików i słupka, które przekształciły się w płatki korony, dlatego nie zawiązuje nasion. Również kultywar `Flore Plena` ma pełne, złotożółte kwiaty. Rozmnażanie tylko wegetatywne przez podział starszych kęp. Kwiaty cięte trwałe dzięki kolejno rozwijającym się pąkom na rozgałęzieniach bocznych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-10-03 00:18:25]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=64679215. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
    • liczba płatków
      • płatków pięć
    • symetria kwiatu
      • promienista
    • znamiona słupka
      • liczne słupki
      • kwiaty przedsłupne
    • pręciki
      • liczne
    • korona
      • wolnopłatkowa
    • kielich
      • działek 5
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
      • łodyga owłosiona
      • wzniesiona
      • rozgałęziająca się
      • owłosiona
    • szacowana wysokość łodygi
      • 30-90 cm
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • mieszek
  • ogólne
    • roślina trująca
    • roślina lecznicza
    • roślina ozdobna
    • bylina
    • gatunek rodzimy
    • gatunek kosmopolityczny
    • roślina pospolita
    • status gatunku we florze Polski
      • takson rodzimy lub trwale zadomowiony
  • forma życiowa wg Raunkiæra
    • hemikryptofit
    • autotrof
  • siedlisko
    • łąki
    • zarośla
    • lasy
  • cechy liści
    • ogonek liściowy
      • długi
    • kształt blaszki
      • rozety liściowe
    • szczególne formy liści
      • rozeta liści

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.