Skalnica tatrzańska (Saxifraga wahlenbergii Ball) – gatunek rośliny należący do rodziny skalnicowatych.
Jest endemitem Karpat Zachodnich. Występuje na Wielkim Choczu, Małej Fatrze, w Tatrach i w Niżnych Tatrach. Poza tym obszarem nigdzie więcej na świecie nie rośnie w środowisku naturalnym. W Tatrach występuje w całym paśmie, głównie w wyższych położeniach (do 2540 m), w dół schodzi wzdłuż potoków do 880 m n.p.m. Gatunkową, łacińską nazwę nadano roślinie dla uczczenia szwedzkiego botanika Görana Wahlenberga, który był autorem pierwszego opisu flory Tatr. Bylina. Roślina zakwita, jak na tatrzańskie warunki bardzo wcześnie – w niższych partiach gór nawet w kwietniu. W wyższych partiach gór później – dopiero po stopieniu śniegu. Rośnie w skupiskach, co jest jednym z rodzajów przystosowań roślin wysokogórskich do surowych warunków środowiska. Takie bliskie przyleganie roślinek do siebie chroni je przed silnymi wiatrami, zmniejsza parowanie wody i umożliwia lepsze wykorzystanie ciepła nagrzanej ziemi. Roślina górska, chamefit. Nie jest wymagająca, jeśli chodzi o podłoże – rośnie zarówno na wapieniach, jak i granitowym podłożu, częściej na wapieniach. Występuje zazwyczaj w miejscach bardziej wilgotnych, unika miejsc wystawionych na dużą ekspozycję słoneczną. Spotkać ją można na wilgotnych obrzeżach piargów, w cieniu skał, na obrzeżu lasów, w żlebach, w szczelinach skalnych i na półkach skalnych. Wykazuje dosyć dużą zmienność form w zależności od warunków środowiska. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla zespołu Saxifragetum wahlenbergii.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-01-29 00:06:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=69437105. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.