Tarczyca pospolita Scutellaria galericulata

Tarczyca pospolita (Scutellaria galericulata L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych. Dość pospolity na terenie Polski.

Łodyga wzniesiona, prosta, o wysokości 15-40 cm. Pod ziemią roślina posiada cienkie kłącze. Liście ulistnienie nakrzyżległe. Liście podłużnie lancetowate z sercowatą nasadą i karbowane. Przysadki podobne do innych liści. Kwiaty grzbieciste, dwuwargowe, wyrastające na krótkich szypułkach w kątach liści. Są fioletowoniebieskie, rzadko tylko zdarzają się różowe. Mają długość 1,2-2 cm, dolną wargę z wyciętą klapą, górną z tarczkowatą łuską na szczycie. Rurka korony silnie zgięta. Kielich grzbietobrzusznie spłaszczony, nagi lub owłosiony (bezgruczolowato).

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty przedprątne, owadopylne, zapylane przez błonkówki. Siedlisko: brzegi wód, mokradła, mokre łąki i lasy. Przeważnie na glebach piaszczystych i torfiastych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Magnocaricion.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:54:38]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986601. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki różowe
      • płatki fioletowe
      • płatki niebieskie
    • symetria kwiatu
      • grzbiecista
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście sercowate
      • liście lancetowate
    • ustawienie liści
      • naprzeciwległe
  • ogólne
    • roślina lecznicza
    • bylina
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga wzniesiona
  • siedlisko
    • Brzegi wód
    • łąki

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.