Wirtualny atlas roślin: Koniopłoch łąkowy / Silaum silaus

Koniopłoch łąkowy (Silaum silaus) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych. Jedyny przedstawiciel rodzaju koniopłoch Silaum. Występuje na rozległych obszarach Europy, z wyjątkiem jej południowych, zachodnich i północnych krańców, oraz w zachodniej Azji, sięgając do Azji Środkowej. W Polsce występuje głównie na niżu i jest dość rzadki. Brak go w północno-wschodniej części kraju, rzadki jest na południu.

Łodyga pełna, naga, obła, górą nieco kanciasta. Wysokość 60–100 cm, w górnej części rozgałęzia się. Liście 2–4-krotnie pierzasto złożone z lancetowatych, zaostrzonych, delikatnie piłkowanych i obustronnie zwężonych listków. Pochwy liści są nierozdęte, na górnych liściach drobne i bezblaszkowe. Pod kwiatostanem brak pokryw, lub co najwyżej jedna–dwie. Pokrywek jest wiele, są lancetowate i wąsko skórzasto obłonione. Kwiaty zebrane w baldach złożony z 6–10 szypuł. Kwiaty drobne, żółte, brzeg kielicha niewyraźny. Owoc rozłupnia rozpadająca się na dwie jajowate rozłupki o długości ok. 4 mm, po dojrzeniu nieco oskrzydlone.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do września, przedprątne kwiaty zapylane są przez motyle. Rośnie na wilgotnych łąkach. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Molinion caeruleae i Ass. Sanguisorbo-Silaetum (wymaga dalszych badań). Liczba chromosomów 2n = 22.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:59:38]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72298695. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.