Wirtualny atlas roślin: Gwiazdnica gajowa / Stellaria nemorum

Gwiazdnica gajowa (Stellaria nemorum L.) – gatunek byliny należący do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Występuje w całej niemal Europie, na Kaukazie oraz w USA w stanie Georgia. W Polsce jest rośliną pospolitą na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Łodyga wzniesiona lub podnosząca się, wysokości 20-50 cm. Jest krucha i łamliwa, a na przekroju poprzecznym obła. W górnej części jest gruczołowato owłosiona. Roślina wytwarza cienkie i długie rozłogi. Pod koniec lata roślina wytwarza długie pokryte łuskami pędy, które płożą się po ziemi i ukorzeniają. W ten sposób przez wegetatywne rozmnażanie gwiazdnica gajowa tworzy całe płaty. Liście sercowatojajowate, dolne na ogonkach, górne siedzące, ułożone naprzeciwlegle. Kwiaty białe, o pięciu (czasem sześciu) głęboko podzielonych płatkach korony. Mają średnicę do 2 cm i tworzą na szczycie łodygi dwuramienną wierzchotkę. Działki kielicha ok. dwukrotnie mniejsze od płatków korony. Słupek górny z trójdzielnym znamieniem, 10 pręcików. Owoce wielonasienne torebki. Po dojrzeniu pękają 6 klapami niemal do samej nasady.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na glebach żyznych, próchnicznych w lasach wilgotnych i zaroślach, przeważnie w cienistych miejscach. Częściej występuje na terenach pagórkowatych i górskich. Hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Jest owadopylna lub wiatropylna. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Alno-Ulmion, Ass. Stellario nemorum-Alnetum. Roślina żywicielska dla grzyba wywołującego rakowate guzy na jodle. Roślina miododajna, chętnie odwiedzana przez pszczoły.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:16:52]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985975. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.