Miotła zbożowa Apera spica-venti

Miotła zbożowa (Apera spica-venti) – gatunek rośliny jednorocznej, czasami zimującej, z rodziny wiechlinowatych. Pospolity chwast segetalny.

Łodyga źdźbło ma wysokość od 10 do 120 cm, bez odgałęzień, gładkie. Liście blaszka liściowa wąska, o szerokości 1–10 mm. Kwiaty obupłciowe, zebrane w wiechowaty kwiatostan. Owoc ziarniak.

Biologia i występowanie

Trawa rozpowszechniona w centralnej i wschodniej Europie, w Wielkiej Brytanii, północnej Azji, na Bliskim Wschodzie. W Ameryce Północnej jest rośliną inwazyjną, zawleczoną z Europy w drugiej połowie XIX w. W Polsce występuje na całym obszarze kraju jako roślina segetalna. Miotła zbożowa preferuje glebę suchą i piaszczystą. Uważana kiedyś za wskaźnik zakwaszenia gleby, w ostatnich latach obserwuje się jej dużą tolerancję względem siedliska. Jest kłopotliwym chwastem zbóż ozimych, upraw lnu i roślin okopowych, toteż jest intensywnie zwalczana przy użyciu różnego rodzaju herbicydów. Spotykana jest na gruntach poagrarnych i poprzemysłowych, na które rozprzestrzenia się łatwo z pól uprawnych. Zaliczana jest także do roślin wskaźnikowych, którymi wyraża się skalę wpływu człowieka na skład ekosystemów dużych aglomeracji miejskich. Gatunek charakterystyczny zbiorowisk chwastów upraw zbożowych na glebach niewapiennych ze związku Aperion spicae-venti.

Ze względu na duże rozmiary i pokrój wiechy, jest używana jako element dekoracyjny.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:35:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327603. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od pasa do wysokości człowieka (100 < x < 200 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga gładka
  • cechy kwiatów
    • kwiatostan
  • ogólne
    • roślina inwazyjna
    • chwast
    • roślina użytkowa
    • roślina jednoroczna
    • trawa
  • siedlisko
    • Gleby suche i piaszczyste