Wirtualny atlas roślin: Selery zwyczajne / Apium graveolens

Selery zwyczajne, seler zwyczajny (Apium graveolens L.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych.

Łodyga osiąga wysokość do 1 m (kwitnąca). Liście zazwyczaj 3-sieczne, częściowo pierzaste, z ząbkowanymi krawędziami na długich nagich łodygach. Błyszczące. Kwiaty drobne, bladożółte, zebrane w kwiatostany (forma baldachu złożonego bez pokryw oraz pokrywek), złożone z 6 do 12 szypuł. Owoc rozłupki.

Biologia i występowanie

W stanie dzikim rośnie w Europie, Azji Zachodniej i Środkowej, na Kaukazie, w Afryce. Rozprzestrzenił się także gdzieniegdzie poza obszarem swojego rodzimego występowania. W Polsce w stanie dzikim tylko na wyspie Uznam. Jest uprawiany w wielu rejonach świata, czasami przejściowo dziczejący (efemerofit). Roślina dwuletnia. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: halofit rosnący na nadmorskich łąkach i terenach podmokłych, a także solniskach w głębi lądu. Liczba chromosomów 2n= 22.

Sztuka kulinarna – korzeń i liście są wykorzystywane jako warzywo i przyprawa. Uprawiany jest od ponad 2000 lat.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:36:09]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72972456. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.