Olsza sercowata Alnus cordata

Olsza sercowata (Alnus cordata (Loisel.) Duby) – gatunek drzew należący do rodziny brzozowatych. Występuje na południu Włoch, w Albanii i na Korsyce.

Pokrój zgrabne drzewo o szerokiej stożkowatej koronie dorastające do 30 m wysokości. Liście sercowate (stąd nazwa gatunku) bądź jajowate, osiągają 10 cm długości. Jasnozielone, błyszczące. Od spodu bledsze, delikatnie owłosione w kątach nerwów. Delikatnie ząbkowane na brzegach. Kwiaty kwiaty męskie zebrane w kwiatostany w postaci zwisających kotek, w kolorze żółtym do 7,5 cm długości, wiotkie. Kwiaty żeńskie w kotkach krótszych, czerwonych i wzniesionych. Owoce szyszkowaty owocostan do 2 cm długości, zawierający liczne nasiona. Kora bladoszara. U młodych drzew gładka, u starszych lekko spękana.

Biologia i występowanie

Rozwój Roślina jednopienna, wiatropylna. Kwitnie wczesną wiosną przed pojawieniem się liści. Wykazuje sporą odporność na suszę. Osiąga największe wymiary spośród wszystkich gatunków olszy. Siedlisko Rośnie na podłożu kredowym, porasta stoki górskie do 1000 m n.p.m. Lokalnie zastępuje olszę czarną, szerzej rozprzestrzenioną na terenie Europy.

Od połowy XIX wieku uprawiana w parkach i ogrodach w Ameryce Północnej.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:18:11]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72892516. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)
  • cechy kwiatów
    • barwa kwiatów
      • płatki czerwone
      • płatki żółte
    • kwiatostan
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście sercowate
      • liście jajowate
  • ogólne
    • drzewo
    • roślina użytkowa