Turzyca czarna Carex parviflora

Turzyca czarna (Carex parviflora Host.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych.

Pokrój roślina trwała, wysokości 10-20 cm, gęstomurawowa, z krótkimi rozłogami Łodyga wzniesiona, trójkanciasta, przeważnie gładka Liście pochwy liściowe żółtobrązowe lub purpurowobrązowe. Blaszki liściowe sztywne, 2-3 mm szerokie, płaskie. Najniższa podsadka liściowata, odstająca. Kwiaty kwiatostan składa się z (2) 3-4 bardzo ściśle stojących, jajowatych lub kulistych, siedzących, 5-7 mm długich kłosów. Kłosy z żeńskimi kwiatami, tylko najwyższy ma u podstawy kwiaty męskie. Pęcherzyki jak i plewy czarne. dłuższe od plew (3-3,5 mm), z bardzo krótkim, 2 ząbkowym dzióbkiem. Słupek o (2) 3 znamionach. Owoce trójkanciaste orzeszki.

Biologia i występowanie

Występuje tylko w górach Europy Południowej i Środkowej: w Apeninach, Pirenejach, Alpach, Karpatach i górach Pirin. Wszędzie jest rzadki, a w Karpatach bardzo rzadki. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i to tylko w Tatrach Zachodnich na kilku stanowiskach: Dolina Mułowa, Dolina Litworowa, Dolina Goryczkowa Świńska, Rzędy Tomanowe, poniżej Małołąckiej Przełęczy, nad Wyżnim Toporowym Stawem. Bylina, hemikryptofit, oreofit. W Polsce kwitnie od lipca do sierpnia. Spotykana na wysokogórskich murawach i piargach. Liczba chromosomów 2n = 84.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:32:56]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72326135. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga trójkanciasta
      • łodyga gładka
      • łodyga wzniesiona
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • orzechy
    • powierzchnia owocu
      • kanciasta
  • ogólne
    • bylina
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • CR – krytycznie zagrożony
  • siedlisko
    • murawy
    • Tatry