Storczyk blady Orchis pallens

Storczyk blady (Orchis pallens L.) – gatunek rośliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). We florze Polski gatunek rodzimy.

Liście liście odwrotnie jajowate lub eliptyczne, siedzące, w liczbie 4-6, skupione w rozetę u nasady łodygi, połyskujące. Kwiaty kwiaty żółte lub bladożółte, wonne, zebrane w szerokowalcowate grono. Warżka jest 3-ząbkowa, wzdłuż środka silnie wygięta do tyłu, a jej środkowa część jest zabarwiona intensywniej. Nie posiada rysunku. Boczne łatki są półokrągłe i drobno ząbkowane, łatka środkowa o długości 5-8 mm jest wyciągnięta do przodu i ma na szczycie 2 małe ząbki. Ostroga o długości 11-12 mm i szerokości 2-3 mm jest walcowata, łukowato wygięta i na szczycie tępa. Owoc walcowata, siedząca torebka o długości 17-24 i szerokości 5-6 mm.

Biologia i występowanie

Rośnie w górach Europy i Azji Zachodniej. Zasięg jego występowania rozciąga się od Hiszpanii po Kaukaz. Na południu sięga po południowe Włochy, Peloponez i południową Turcję. Północna granica zasięgu biegnie przez środkowe Niemcy i południową Polskę. W Polsce najdalej na północ wysunięte stanowisko znajduje się na Wyżynie Miechowskiej (na terenie obszaru Natura 2000 „Kalina-Lisiniec”). Wszystkie pozostałe stanowiska znajdują się w zachodniej części Karpat i na ich Pogórzu. Stanowisk tych podano 31, jednak na ośmiu z nich gatunek ten już wyginął. Najliczniej występuje na Pogórzu Śląskim i na Pogórzu Rożnowskim (w dolinie Dunajca koło Wojnicza i Tęgoborza), poza tym na Pogórzu Wiśnickim (na Panieńskiej Górze) i na jednym stanowisku w Kotlinie Żywieckiej. Najwyżej położone stanowisko w Polsce znajdowało się na Wielkim Kopieńcu (1280 m) w Tatrach, jednakże już wyginął na nim. Bylina, geofit cebulkowy. Roślina przywiązana jest do podłoża bogatego w węglan wapnia. Gatunek górski, występujący głównie w reglu dolnym i górnym. Preferuje stanowiska lekko zacienione. W Polsce występuje przede wszystkim w zbiorowiskach leśnych i zaroślowych oraz w murawach kserotermicznych. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Kwiaty imitują kwiaty roślin miododajnych, jednakże roślina nie wytwarza nektaru. Zapylana jest głównie przez trzmiele. Procent zawiązywanych owoców – średni. Rozmnaża się przede wszystkim przez nasiona, w niewielkim tylko stopniu wegetatywnie. Liczba chromosomów 2n = 40. Tworzy mieszańce z storczykiem męskim (Orchis mascula) i podkolanem zielonawym ({Platanthera chlorantha), a także z Orchis provincialis i Orchis spitzelii.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:54:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986229. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • kwiecień
      • maj
      • czerwiec
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
    • symetria kwiatu
      • grzbiecista
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
      • liście najszersze przy końcu
      • liście eliptyczne
      • liście odwrotnie jajowate
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
  • ogólne
    • roślina miododajna
    • roślina chroniona
    • bylina
    • ścisła ochrona gatunkowa
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • północna granica zasięgu
    • geofit
    • czerwona lista roślin i grzybów Polski
    • Natura 2000
    • gatunek rodzimy
    • geofit cebulkowy
    • VU–gatunek narażony
    • storczyk
    • tworzy mieszańce
  • siedlisko
    • lasy mieszane
    • zarośla
    • murawy
    • Tatry

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.