Chaber pannoński Centaurea pannonica

Chaber pannoński (Centaurea pannonica (Heuff.) Hayek) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. W Polsce rośnie w rozproszeniu na południu.

Pokrój roślina pajęczynowato owłosiona, 10-150 cm wysokości. Łodyga o licznych, długich, rózgowatych gałązkach, wyrastających już od dolnej połowy łodygi. Liście liście odziomkowe lancetowate. Liście łodygowe wąskolancetowate. Kwiaty zebrane w koszyczek. szypuły niezgrubiałe. Okrywa jajowatokulista lub walcowata, o szerokości 10-12 mm. Przydatki o długości ponad 2 mm, zakrywające liście okrywy, z 7-15 frędzlami z każdej strony. Szczytowy frędzel zwykle dłuższy od reszty. Środkowe przydatki silnie wypukłe, ciemne w środku, szeroko biało-srebrzysto obrzeżone. Brak puchu kielichowego. Owoc niełupka.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Rośnie w murawach kserotermicznych, na skrajach lasów i nasypach kolejowych. Kwitnie od lipca do września. Liczba chromosomów 2n = 22, 44.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:42:46]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72041187. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od pasa do wysokości człowieka (100 < x < 200 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • ogólne
    • bylina
  • siedlisko
    • Skraje lasów
    • murawy

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.