Pszonak pannoński Erysimum odoratum

Pszonak pannoński (Erysimum odoratum Ehrh.) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie w pasie wyżyn.

Łodyga o wysokości 30-90 cm. Liście lancetowate, odlegle ząbkowane, pokryte włoskami gwiazdkowatymi. Kwiaty wonne. Działki kielicha zielone, o długości 6,5-10 mm. Płatki korony złocistożółte, o długości 10-20 mm. Szypułki o długości 3-5 mm. Pylniki o długości 2-4 mm. Owoc czterograniasta łuszczyna o długości 20-65 mm, pokryta dwudzielnymi, wrzecionowatymi, przyczepionymi środkiem włosami, których ramiona skierowane są równolegle do długiej osi łuszczyny.

Biologia i występowanie

Roślina dwuletnia, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do lipca. Rośnie w murawach kserotermicznych. Liczba chromosomów 2n = 32. Gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z rzędu Festucetalia valesiacae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:53:58]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72181327. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • ogólne
    • gatunek rodzimy
    • roślina dwuletnia
  • siedlisko
    • murawy