Rdestnica Berchtolda Potamogeton berchtoldii

Rdestnica Berchtolda (Potamogeton berchtoldii Fieber) – gatunek rośliny z rodziny rdestnicowatych. Występuje na półkuli północnej w strefie klimatów umiarkowanych. W Polsce rośnie w rozproszeniu na terenie całego kraju.

Łodyga o długości 20-100 cm, rozgałęziona w górnej części. Liście zanurzone, jednakowe, równowąskie, siedzące, wielonerwowe, o szerokości 0,5-3 mm. Liście u nasady sieciowato unerwione. Nerwy boczne łączą się z nerwem środkowym pod kątem prostym, 0,5-1 mm pod szczytem. Nerw środkowy otoczony przez kilka rzędów podłużnych, prześwitujących komórek. Węzły na łodydze z dwoma guzkami. Języczek liściowy otwarty, podwinięty. Kwiaty zebrane w kłosy. Szypuły dwa-trzy razy dłuższe od kłosa. Owoc ukośnie elipsoidalny, z kilem na grzbiecie i wycięciem na stronie brzusznej.

Biologia i występowanie

Bylina, hydrofit. Kwitnie od lipca do września. Rośnie w wodach. Liczba chromosomów 2n =26.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:35:54]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72328057. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
  • ogólne
    • roślina wodna
    • bylina

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.