Wirtualny atlas roślin: Cerbera złocista / Cerbera odollam

Cerbera złocista (Cerbera odollam Gaertn.) – gatunek rośliny z rodziny toinowatych, pochodzący z tropikalnych rejonów Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku. Roślina rozprzestrzenia się hydroforycznie, dzięki owocom dryfującym wzdłuż wybrzeża. Preferuje zaplecze namorzynów. Roślina zawiera silnie trujący sok mleczny. Najbardziej toksyczne jest bielmo nasion. Zawarty w nich glikozyd nasercowy zwany cerberyną może spowodować śmierć, stąd zwyczajowa nazwa „drzewo samobójców”.

Pokrój wiecznie zielone drzewo osiągające wysokość do 15 m, korona zaokrąglona, kora szara, spękana. Liście podługowato-owalne, ciemnozielone, błyszczące, o długości do 30 cm, z wyraźnie zaostrzoną końcówką. Kwiaty kwiaty barwy białej i jaśminowym zapachu. W gardzieli korony widoczna żółta plamka, z czym wiąże się zwyczajowa nazwa angielska yellow-eyed cerbera. Owoce duże pestkowce, przypominający wyglądem owoc mango. Dojrzałe ciemnoczerwone, po opadnięciu egzokarp szybko czernieje i rozpada się. Mezokarp gruby, włóknisty, co pozwala owocom przez długi czas unosić się na wodzie, nie tracąc zdolności do kiełkowania.

Sadzona jako drzewo ozdobne, ekranujące i cieniodajne. Drewno, lekkie i trwałe, wykorzystywane jest do budowy łodzi i w rękodziele artystycznym. Różne części rośliny mają zastosowanie lecznicze. Do XIX w. na Madagaskarze stosowano zażywanie nasion podczas tzw. „sądów bożych”

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:46:34]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72471619. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.