Wirtualny atlas roślin: Jodłówka pospolita / Abietinella abietina

Jodłówka pospolita (Abietinella abietina (Hedw.) M. Fleisch.) – gatunek mchu należący do rodziny tujowcowatych (Thuidiaceae). Jest to mały mech z wyprostowanymi łodygami i rozłożystymi gałązkami, przez co wyglądem przypomina maleńki iglak. W Polsce roślina pospolita.

Tworzy luźne darnie, początkowo żółtozielone, z czasem brunatniejące. Łodygi wzniesione, pojedynczo pierzaste, o wysokości 2–10 cm (rzadko 12 cm). Na łodydze głównej liście są sercowate, o lekko zaostrzonym szczycie i kilku podłużnych fałdach, długości zwykle 1,8 mm i szerokości 1,2 mm, z zakresem długości od 1–2 mm. Liście gałązkowe jajowato-lancetowate, długości 1 mm i szerokości 0,5 mm. Komórki blaszki liściowej brodawkowane, grubościenne. Pojedyncze żebro nie dochodzi do szczytu liścia. Seta dorasta do 3 cm długości, żółtoczerwona. Puszka zarodni cylindryczna, lekko wygięta o wymiarach 1,8 na 0,5 mm i stożkowatym wieczku. Zarodniki zielone, brodawkowane.

Biologia i występowanie

Jodłówka pospolita jest rośliną wieloletnią, okres wegetacji trwa cały rok. Siedliskiem są suche i nasłonecznione miejsca, takie jak suche łąki, trawiaste zbocza, a także przybrzeżne wydmy, zapadliska wydmowe, półki skalne. Preferuje płytkie gleby na podłożu skalistym wapiennym lub lessie. Często na skrajach suchych i świeżych drzewostanów sosnowych, na poboczach dróg przy borach sosnowych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 18:48:15]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327992. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.