Stokłosa groniasta Bromus racemosus

Stokłosa groniasta (Bromus racemosus L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych.

Łodyga źdźbło do 80 cm wysokości. Kwiaty zebrane w 5-7-kwiatowe, jajowate, zielone kłoski długości ok. 15 mm, te z kolei zebrane w wąską, skąpokłoskową wiechę długości 5-10 cm. Plewa dolna 3-5-nerwowa, górna - 5-9-nerwowa. Plewka dolna naga, długości ok. 7 mm, z ością długości 6-7 mm. Pylniki zamknięte, o długości 1,5 mm.

Biologia i występowanie

Jako gatunek rodzimy występuje od Półwyspu Iberyjskiego na zachodzie i Półwyspu Skandynawskiego na północy po Chiny na wschodzie. Ponadto jako antropofit rośnie także w Ameryce, Australii i Nowej Zelandii. W Polsce występuje głównie na nizinach. Roślina dwuletnia. Rośnie na łąkach. Kwitnie w maju i czerwcu. Gatunek charakterystyczny łąk kaczeńcowych ze związku Calthion i zespołu Sanguisorbo-Silaëtum. Liczba chromosomów 2n = 14, 28, 56.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:08:09]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327455. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
  • ogólne
    • status gatunku we florze Polski
      • antropofit
    • gatunek rodzimy
    • roślina dwuletnia

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.