Cibora papirusowa Cyperus papyrus

Cibora papirusowa (Cyperus papyrus L.) – gatunek roślin należący do rodziny ciborowatych. Pochodzi z Afryki (z wyjątkiem jej północno-zachodniej części) oraz wysp na Oceanie Indyjskim. Jest uprawiana w wielu krajach świata.

Łodyga zielona, bezlistna, gładka, trójkanciasta, o zaokrąglonych kantach i wysokości zazwyczaj do 3 m, ale w dobrych warunkach nawet do 5 m. Na szczycie łodyga rozgałęzia się pióropuszowato. Osiąga grubość do 4 cm. Pod własnym ciężarem jej górna część zgina się i łukowato zwisa w dół. Pod ziemią występuje grube kłącze. Za młodu jest czerwono-brązowe. Liście zredukowane liście występują na kłączu. Są to trójkątne, papierowate łuski. Zredukowane liście w formie przysadek występują również na szczytach pędów, pod kwiatami. Kwiaty zielonkawo-brązowe kwiaty wyrastają latem na szczytach pióropuszowato rozgałęzionych pędów łodygi. Są to liczne kłoski tworzące duże baldach. Pojedynczy kwiat zbudowany jest z 3 pręcików, i 1słupka i wyrasta w kącie łuskowatej przysadki. Owoce brązowe orzeszki.

Biologia i występowanie

W swoim naturalnym środowisku rośnie w pełnym słońcu na bagnach, jeziorach, kanałach melioracyjnych i wszelkich podmokłych terenach. Zazwyczaj tworzy duże i gęste łany. W jej kwiatostanach często wiją sobie gniazda drobne ptaki. Zapylana jest przez wiatr, nasiona roznoszone są przez wodę i przez zwierzęta. Źle toleruje zasolenie wody. Po wybudowaniu kanałów w dolinie rzeki Nil wtargnęła do niej słona woda, co spowodowało w takich miejscach wymarcie cibory.

W starożytności z gąbczastego rdzenia pędów wytwarzano papirus – materiał pisarski. Kłącza i pędy są jadalne, zarówno na surowo, jak i gotowane. Z pędów papirusu budowano łodzie i tratwy. Z papirusu w Egipcie wykonywano pierwsze kolumny podtrzymujące dach budowli. Późniejsi budowniczy wzorowali się na nich wykonując kolumny kamienne. W starożytnym Egipcie, z braku drewna, pędy cibory wykorzystywano jako opał. Z papirusu wytwarzano w starożytnym Egipcie kosze i skrzynki. Kosz wykonywano ze skręcanych pędów cibory, sitowia lub innych pędów roślinnych, które układano w odpowiedniej formie i sklejano żywicą Jest to także roślina włóknista. Z jej pędów wyrabia się maty i różnego rodzaju plecionki. Jest uprawiana jako roślina ozdobna. Nadaje się do średnich i dużych oczek wodnych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:20:31]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985726. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.