Sosna jednoigielna (Pinus monophylla Torr. & Frém.) – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Występuje w USA (południowe Idaho, zachodnie Utah, Nevada, Arizona, wschodnia i południowa Kalifornia) i Meksyku (Kalifornia Dolna).
Drzewo wiatropylne. Szyszki nasienne dojrzewają w ciągu 2 lat, uwalniają nasiona i opadają wkrótce potem. Jedna wiązka przewodząca w liściu. Aparaty szparkowe znajdują się na każdej stronie liścia. Igły pozostają na drzewie przez 4–6 lat, rzadko do 10 lat. Występuje licznie w górach, na średnich wysokościach, głównie 1000–2300 m n.p.m. Porasta rozległe obszary leśne, często razem z jałowcami. Nasiona stanowią pożywienie ptaków i gryzoni. Modrowroniec zbiera nasiona i gromadzi je w ziemi w licznych kryjówkach. Niektóre z nich pozostają niewykorzystane i z nasion wyrastają nowe drzewa. Sosna jednoigielna jest gospodarzem rośliny pasożytniczej Arceuthobium divaricatum (pasożyt pędowy). Zainfekowane są głównie populacje w Kalifornii i Nevadzie.
Jadalne nasiona są zbierane jako pożywienie. Na niektórych obszarach prawo do zbioru nasion należy do plemion rdzennych Amerykanów.
Międzynarodowa organizacja IUCN przyznała temu gatunkowi kategorię zagrożenia LC (least concern), czyli jest gatunkiem o niskim ryzyku wymarcia.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 04:29:52]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62821746. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.