Wirtualny atlas roślin: Sosna chińska / Pinus tabuliformis

Sosna chińska (Pinus tabuliformis Carr.) – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna chińska występuje w stanie dzikim na półkuli północnej, w Azji na obszarze zachodnich Chin i Półwyspie Koreańskim.

Pokrój korona szeroka, parasolowata. Liście igły zebrane w pęczki po 2 (lub 3 na szczytach młodych pędów), długości 6–15 cm, cienkie, grubości 1,5 mm, ciemnozielone lub szarozielone. Pień osiąga średnio 25 m wysokości. Średnica pnia do 100 cm. Kora szara o czerwonym odcieniu, łuszcząca się. Szyszki szyszki męskie rozmiaru 5–9 mm. Szyszki żeńskie początkowo w kolorze fioletowym. Dojrzałe osiągają długość 2,5–9 cm i szerokość 4–9 cm, młode zielone, dojrzewając brązowieją. Łuski szerokie, zakończone wypukłą tarczką z niewielkim kolcem. Nasiona blado brązowe długości 6–7 mm, ze skrzydełkiem długości 15–20 mm.

Budownictwo – drewno wykorzystywane jest do ogólnych prac konstrukcyjnych. Przemysł spożywczy – żywice pozyskiwane z drewna używane są do produkcji sztucznego aromatu wanilii (vanillin). Roślina lecznicza Z żywic pozyskuje się terpentynę i produkty pochodne stosowane przy zaburzeniach pracy nerek, pęcherza, skaleczeniach i wrzodach. Kora stanowi źródło taniny. Igły zawierają naturalne środki owadobójcze oraz barwniki Ogrodnictwo – rzadko spotykana poza terenem Chin, chętnie uprawiana w ogrodach botanicznych.

Roślina umieszczona w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych w grupie gatunków niższego ryzyka (kategoria zagrożenia; LC).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 16:21:47]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75089923. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.