Grusza śnieżna Pyrus nivalis

Grusza śnieżna (Pyrus nivalis Jacq.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Zasięg terytorialny tego gatunku jest szerszy niż gruszy pospolitej, lecz rośnie zasadniczo tylko na zboczach gór i nie jest spotykana na nizinach. Nosi nazwę śnieżnej ponieważ owoce nadają się do jedzenia dopiero po pierwszym śniegu i przymrozkach.

Pokrój drzewo o wysokości 8 – 20 m. Ma grube, wzniesione konary, a młode pędy są zwykle bez cierni, pokryte białym, kutnerowatym nalotem. Liście eliptyczne lub jajowate, o wymiarach 5 – 9 × 3 – 4 cm, o podstawie klinowatej i pokryte gęstym, kutnerowatym nalotem. Owoce kuliste, o średnicy 3 – 5 cm, zielonkawożółte z purpurowymi punktami. Nadają się na cydr gruszkowy a do spożycia dopiero po pierwszym śniegu i przymrozkach, skąd się wzięła nazwa – grusza śnieżna. Drzewo jest mniej wytrzymałe na mróz niż gruszy pospolitej, lecz lepiej znosi suszę.

Uprawiana jest jako drzewo ozdobne. W szkółkarstwie stosuje się ją jako podkładkę pod odmiany uprawne. Owoce nadają się na cydr gruszkowy – niskoalkoholowy sok.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:52:38]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327274. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)