Ranunculus monspeliacus Ranunculus monspeliacus

Pokrój bylina z nitkowatymi rozłogami oraz o wyprostowanych, czasami rozgałęzionych i jedwabiście owłosionych pędach. Dorasta do 20–40 cm wysokości. Liście liście odziomkowe są różnorodne. Mają jasnozieloną barwę. Są owłosione. W zarysie mają owalnie sercowaty kształt, złożone z trzech podłużnych segmentów. Brzegi są mniej lub bardziej ząbkowane. Kwiaty mają żółtą barwę. Dorastają do 23–26 mm średnicy. Działki kielicha są jedwabiście owłosione. Dno kwiatowe jest bezwłose. Słupki są zebrane owalnie w zarysie. Owoce często lekko owłosione niełupki o podłużnym kształcie. Mają długi dziób na końcu.

Biologia i występowanie

Rośnie naturalnie w Hiszpanii, Francji oraz Włoszech. We Francji jest spotykany dość powszechnie w jej południowo-wschodniej części, chociaż inne źródła wskazują występowanie raczej w środkowej części tego kraju – w departamentach Ain, Aveyron, Cher, Górna Loara, Loiret, Nièvre oraz Saona i Loara. We Włoszech rośnie w regionach Toskania, Marche, Abruzja, Sardynia, Kampania, Apulia, Basilicata oraz Kalabria, natomiast w Umbrii ten gatunek wyginął, na Sycylii nie był zaobserwowany od dłuższego czasu. Rośnie w zaroślach oraz na terenach trawiastych i skalistych. Kwitnie od kwietnia do czerwca. We Francji występuje na wysokości do 600 m n.p.m., natomiast we Włoszech do 1500 m n.p.m. Świeże części rośliny są trujące – zawierają protoanemoninę. Lubi stanowiska w pełnym nasłonecznieniu. Preferuje gleby o odczynie zasadowym.