Ranunculus muricatus L. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Afryce Północnej, Europie Południowej oraz Zachodniej i Środkowej. Ponadto gatunek został naturalizowany w innych częściach świata w klimacie śródziemnomorskim.
Rośnie naturalnie w Maroku, północnej Algierii, w Tunezji, północnych częściach Libii i Egiptu, w Portugalii (także na Maderze), Hiszpanii (wliczając Wyspy Kanaryjskie oraz Baleary), Francji (także na Korsyce), Włoszech (wliczając Sardynię i Sycylię), Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Albanii, Grecji (wliczając Kretę), Macedonii Północnej, zachodnich częściach Bułgarii i Rumunii, na Krymie, w Gruzji, Azerbejdżanie, Armenii, Turcji, na Cyprze, w Syrii, Libanie, Izraelu, Jordanii, Arabii Saudyjskiej, Iraku, Iranie, Uzbekistanie, Turkmenistanie, Tadżykistanie, Afganistanie, Pakistanie oraz w Indiach (w stanach Dżammu i Kaszmir i Himachal Pradesh). Ponadto został naturalizowany w Stanach Zjednoczonych (między innymi w Kalifornii, Oregonie, Luizjanie i Alabamie), w południowej Brazylii, północno-wschodniej Argentynie, w Republice Południowej Afryki (w Prowincji Przylądkowej Zachodniej), na wyspie Reunionie, w zachodnich Chinach, w Japonii, Australii (południowo-wschodnia część Queenslandu, Nowa Południowa Walia, Wiktoria, Tasmania, południowa część Australii Południowej oraz południowo-zachodnia część Australii Zachodniej) i Nowej Zelandii. We Francji został zaobserwowany w departamentach Ain, Aisne, Alpy Nadmorskie, Ardèche, Delta Rodanu, Charente-Maritime, Corrèze, Korsyka Południowa, Górna Korsyka, Gard, Hérault, Ille-et-Vilaine, Pireneje Atlantyckie, Pireneje Wschodnie oraz Var. Ponadto być może występuje również w Drôme, natomiast w Vaucluse ten gatunek wyginął. Na Malcie na status gatunku autochtonicznego. We Włoszech gatunek jest obecny we wszystkich regionach z wyjątkiem Piemontu, Lombardii, Doliny Aosty oraz Trydentu-Górnej Adygi. W Lombardii występował wcześniej, lecz obecnie tam nie został zaobserwowany. W Piemoncie występowanie nie zostało potwierdzone. Na Cyprze na status gatunku autochtonicznego. Rośnie na terenie całej wyspy. W Izraelu występuje powszechnie na Równinie Szaron oraz w Górnej Galilei. Jest rzadko spotykany na Wzgórzach Golan, Równinie Filistyńskiej oraz Szefeli, natomiast w Dolinie Hula, Dolnej Galilei, na górze Karmel, w Dolinie Jezreel, Samarii, Dolinie Dolnego Jordanu oraz na Wyżynie Judzkiej jest spotykany bardzo rzadko. W Stanach Zjednoczonych został naturalizowany w stanach Waszyngton, Oregon, Kalifornia, Teksas, Arkansas, Luizjana, Missisipi, Alabama, Georgia, Karolina Południowa, Floryda oraz na Hawajach. W Kalifornii występuje w Dolinie Kalifornijskiej, w górach Sierra Nevada, w Dolinie Santa Clara oraz na południowym wybrzeżu tego stanu w okolicach Los Angeles. Rośnie na łąkach, terenach uprawnych i nieużytkach, w miejscach wilgotnych. Występuje na wysokości do 2000 m n.p.m. Kwitnie od marca do kwietnia. Świeże części rośliny są trujące – zawierają protoanemoninę. Toksyny są niszczone przez ciepło lub przez suszenie. Posiada również silnie kwaśny sok, który może powodować powstawanie pęcherzy na skórze. Preferuje stanowiska w pełnym nasłonecznieniu lub półcieniu. Dobrze rośnie na glebach o lekko kwaśnym odczynie. Może rosnąć zarówno na piaszczystym, gliniastym, jak i ciężkim podłożu. Preferuje wilgotne gleby. Kwiaty są obupłciowe (posiadają zarówno męskie i żeńskie narządy). Roślina jest owadopylna.
W medycynie niekonwencjonalnej roślina ma zastosowanie przy obniżaniu gorączki oraz w leczeniu dny moczanowej i astmy.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:58:29]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987541. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.