Ranunculus paludosus Ranunculus paludosus

Pokrój niska lub średniej wielkości bylina o owłosionych pędach. Dorasta do 5–30 cm wysokości. Korzenie są bulwiaste. Liście liście odziomkowe są potrójnie wąsko klapowane. Liście łodygowe są trójlistkowe, wąskie. Tylko środkowy listek jest osadzony na ogonku liściowym, pozostałe są siedzące. Kwiaty mają żółtą barwę. Dorastają do 20–32 mm średnicy. Działki kielicha są wyprostowane i owłosione. Owoce niełupki z rozwidlonym dziobem. Tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę o cylindrycznym kształcie.

Biologia i występowanie

Rośnie naturalnie w Afryce Północnej oraz Azji Mniejszej, jednak został naturalizowany w Europie. Na Malcie jest gatunkiem autochtonicznym, jednak nie występuje tam powszechnie. We Włoszech występuje w Ligurii, Toskanii, Umbrii, Lacjum, Abruzji, Molise, Apulii, Kampanii, Basilicacie, Kalabrii oraz na Sardynii i Sycylii. We Francji został zaobserwowany w departamentach Ain, Aube, Calvados, Cher, Eure-et-Loir, Finistère, Ille-et-Vilaine, Indre, Indre i Loara, Loir-et-Cher, Górna Loara, Loara Atlantycka, Loiret, Lozère, Maine i Loara, Manche, Mayenne, Morbihan, Nièvre, Saona i Loara, Sarthe, Sekwana i Marna, Yvelines, Deux-Sèvres, Wandea, Vienne, Yonne oraz Essonne. Na Cyprze jest gatunkiem autochtonicznym i występuje na obszarze całej wyspy. W Izraelu występuje powszechnie w Górnej Galilei, natomiast jest rzadko spotykany na Wzgórzach Golan i w Edomie, a w Dolnej Galilei jest bardzo rzadko spotykany. Rośnie na terenach okresowo zalewanych, w makii, na otwartych przestrzeniach w lasach oraz na terenach trawiastych i skalistych. Występuje na wysokości do 800 m n.p.m. Kwitnie od lutego do czerwca. Dobrze rośnie na gliniastych i wapiennych glebach. Świeże części rośliny są trujące – zawierają protoanemoninę.