Jaskier karłowaty Ranunculus pygmaeus

Jaskier karłowaty (Ranunculus pygmaeus Wahlenb.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w środkowej i północno-wschodniej części Alp, na Półwyspie Skandynawskim, Wyspach Owczych, Svalbardzie, Islandii, Grenlandii, w północnej i zachodniej Kanadzie oraz na Alasce oraz w Tatrach po stronie słowackiej.

Pokrój bylina. Liście są trójdzielne. W zarysie mają nerkowaty, eliptyczny lub prawie okrągły kształt. Mierzą 0,5–1 cm długości oraz 0,5–1,5 cm szerokości. Nasada liścia ma kształt od prawie sercowatego do uciętego. Brzegi są całobrzegie. Wierzchołek jest zaokrąglony lub tępy. Ogonek liściowy jest nagi i ma 1,5–9 cm długości. Kwiaty są pojedyncze. Pojawiają się na szczytach pędów. Mają 5 eliptycznych działek kielicha, które dorastają do 2–4 mm długości. Mają 5 odwrotnie owalnych płatków o długości 1–4 mm. Owoce nagie niełupki o długości 1–2 mm. Tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę o kulistym lub cylindrycznym kształcie i dorastającą do 2–5 mm długości.

Biologia i występowanie

Rośnie na łąkach, w miejscach, gdzie zalega śnieg. Występuje na wysokości do 4000 m n.p.m. – w południowej części swojego zasięgu rośnie na obszarze górskim. Kwitnie od lipca do września.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-04-16 09:53:29]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=66897290. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.