Saxegothaea conspicua Saxegothaea conspicua

Saxegothaea conspicua (Lindl.) – gatunek niewielkiego, wolno rosnącego wiecznie zielonego drzewa, często też o krzaczastym pokroju, należącego do rodziny zastrzalinowatych. Jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju Saxegothaea. Występuje w południowym Chile i południowo-zachodniej Argentynie. Rośnie tam w wilgotnych lasach deszczowych, w tym także w lasach z Nothofagus dombeyi, Drimys winteri i Podocarpus nubigena. Drzewa te dostarczają cenionego drewna i uprawiane są jako ozdobne, aczkolwiek tylko w łagodnym, wilgotnym klimacie. Nazwa rodzaju upamiętnia Księcia Alberta (1819–1861) nawiązując do jego niemieckiej tytulatury (Franz August Carl Albert Emmanuel von Sachsen-Coburg und Gotha).

Pokrój na naturalnych stanowiskach korona smukła, stożkowa. W uprawie bardziej rozłożyste. W naturze osiąga do 30 m wysokości, ale w uprawie tylko do 20 m. Często ma też pokrój krzewiasty. Kora ciemnobrązowa, łuszczy się pasami odsłaniając jaśniejsze, czerwonobrązowe miejsca. Boczne gałązki zwisają. Liście zimozielone, równowąskie, kłujące. Osiągają do 3 cm długości i są lekko zagięte. Od są góry ciemnozielone, od spodu z dwoma białymi paskami. Kwiaty męskie skupione w drobne, kotkowate kwiatostany barwy fioletowobrązowej, wyrastające parami u nasady igieł. Kwiaty żeńskie rozwijają się na końcach krótkopędów w postaci niewielkich szyszek z łuskami rozpostartymi i zagiętymi. Szyszki w trakcie dojrzewania łuski nasienne kwiatostanów żeńskich mięśnieją i zrastają się w kulistawe szyszki osiągające ok. 1 cm długości.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:48:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327786. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.