Wirtualny atlas roślin: Widliczka Kraussa / Selaginella kraussiana

Widliczka Kraussa (Selaginella kraussiana (Kunze) A. Braun) – gatunek roślin z rodziny widliczkowatych (Selaginellaceae). Pochodzi z tropikalnych rejonów Afryki. Jest uprawiany w wielu krajach świata. Zadomowił się w południowo-zachodniej Europie.

Niewielka roślina o pełzających pędach. Tworzy zwartą darń o wysokości około 15 cm. Składa się z dychotomicznie rozgałęziających się łodyg i łuskowatych, zimozielonych listków, na których powstają zarodnie z zarodnikami. Wodę pobiera za pomocą bezzieleniowych języczków wyrastających u nasady listków.

Zastosowanie Jest wrażliwa na przymrozki (strefy mrozoodporności 9-11), z tego względu w Polsce jest uprawiana głównie jako roślina pokojowa. Przy zapewnieniu jej odpowiednich warunków jest rośliną długowieczną. Oprócz typowej formy w uprawie występują kultywary 'Aurea' i 'Variegata' o jasno wybarwionych liściach. Wymagania Jest trudna w uprawie, gdyż wymaga stałej i dużej wilgotności. Ziemia w doniczce musi być stale wilgotna, a roślinę należy codziennie spryskiwać kilka razy wodą. Nawet krótkotrwałe przesuszenie powoduje zasychanie i obumieranie pędów, które po podlaniu już nie odzyskują turgoru. Najlepiej rośnie przy świetle rozproszonym; bezpośrednie oświetlenie słoneczne jej szkodzi, ale w zbyt ciemnym pomieszczeniu też rośnie źle. Optymalna temperatura to 21-25 °C. Poniżej 18 °C następuje zahamowanie wzrostu, a nawet obumieranie rośliny. Jako podłoże najlepsza jest żyzna, próchniczna ziemia z drenażem na dnie doniczki. Dobrze rośnie w szklanych balonach oraz oknach kwiatowych. Pielęgnacja Sadzić należy w płytkiej doniczce, gdyż roślina zakorzenia się bardzo płytko. Nie wymaga przesadzania, chyba że doniczka była zbyt mała i roślina rozrosła się znacznie poza jej obrys. W pierwszym roku po posadzeniu nie nawozi się, później nawozi się 4-6 razy w roku rozcieńczonymi nawozami wieloskładnikowymi (dawką o połowę słabszą od zalecanej). Konieczne regularne podlewanie miękką wodą i skrapianie rośliny wodą. Rozmnażanie Wiosną i latem przez podział rozrośniętych okazów lub przez sadzonki pędowe, które ukorzeniają się dość łatwo. Sadzonki przykrywa się przez kilka dni folią. W uprawie pokojowej rzadko wytwarza zarodniki.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:56:35]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72868239. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.