Wirtualny atlas roślin: Porzeczka czerwona / Ribes spicatum

Porzeczka czerwona, porzeczka dzika (Ribes spicatum Robson) – gatunek krzewu należący do rodziny agrestowatych (Grossulariaceae). Występuje w stanie dzikim w Europie i na Syberii. W Polsce pospolita z wyjątkiem Karpat, gdzie jest rzadka.

Pokrój krzew o wysokości do około 2 metrów. Liście ułożone skrętolegle, z nasadą sercowatą i piłkowano-ząbkowatymi klapami w liczbie od 3 do 5. Miękko owłosione od spodu. Blaszka równa długości ogonka. Kwiaty zielonkawożółte, o średnicy 6–8 mm, obupłciowe, zebrane w grona, promieniste. Dno kwiatowe wypukłe bez pierścieniowatego krążka. Płatki drobne, pylniki pręcików stykają się ze sobą. Owoce czerwone kuliste jagody o średnicy od 5 do 10 mm. Jadalne.

Biologia i występowanie

Roślina wieloletnia, nanofanerofit, kwitnie od kwietnia do maja. Siedlisko: rośnie na glebach wilgotnych, żyznych, o odczynie obojętnym, w półcieniu. Spotykana w lasach łęgowych.

Porzeczki są bogatym źródłem potasu, witaminy C oraz żelaza. Ponadto zawierają nieco β-karotenu (0,024 mg na 100 g), dużo kwasu asparaginowego (173 mg na 100 g), glutaminowego (287 mg na 100 g) oraz argininy (99 mg na 100 g).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-28 14:24:55]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=76019112. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.