Rdest szczawiolistny Persicaria lapathifolia

Pokrój roślina zielna osiągająca od 10 do 100 cm wysokości, o łodydze wzniesionej, podnoszącej się lub lekko płożącej, czasem korzeniącej się w węzłach, zwykle w nich zgrubiała. Łodyga naga, rzadko owłosiona lub też ogruczolona, czasem czerwono nabiegła. Liście o bardzo zróżnicowanym kształcie – od wąskolancetowatych, przez lancetowate do jajowatych i niemal okrągłych, na wierzchołku zaostrzonych, u nasady zbiegających, z bardzo krótkim ogonkiem. Na wierzchu blaszki liściowej w części centralnej często obecna jest ciemna plama. Blaszka liściowa naga lub owłosiona. U nasady ogonka znajduje się błoniasta, dość luźna gatka, z której górnej krawędzi wyrastają krótkie włoski do 0,5–0,8 mm długości. Kwiaty zebrane w gęsty, walcowaty kwiatostan długości od 1,5 do 4,5 cm. Tworzą go zbite skrętki, na których rozwija się od 1 do 3 kwiatów. Skrętki wsparte są błoniastymi przysadkami, poza tym każda szypułka kwiatowa (podobnej długości jak okwiat) wsparta jest także błoniastą gatką. Różne elementy kwiatostanu pokryte są żółtymi gruczołkami. Okwiat ma 2 do 4 mm długości i kolor od różowego do zielonkawego i białego. Pręcików zwykle jest 6. Słupek z dwiema szyjkami. Owoce soczewkowate orzeszki długości od 1,8 do 3,5 mm, błyszczące, o barwie od jasnobrązowej do czarnej.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna. Kwitnie od lipca (rzadziej wcześniej) do października. Rośliny te występują w miejscach wilgotnych na brzegach rzek, jako chwasty w uprawach na polach i w ogrodach oraz na siedliskach ruderalnych.