Krwawnik pospolity Achillea millefolium

Krwawnik pospolity (Achillea millefolium L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Nazwy ludowe: tysiąclist (podlaskie), złocień krwawnik (lubelskie), żeniszek krwawnik (świętokrzyskie); kiedyś także rzywnik. Pospolity w Eurazji (na wschód sięga po Mongolię i północno-zachodnie Indie) oraz w Ameryce Północnej (na południu po Gwatemalę). W Polsce pospolity na całym obszarze.

Pokrój osiąga wysokość 30–70 cm. Czasem tworzy niewielkie kępy rozrastając się za pomocą pełzającego kłącza i podziemnych rozłogów. Cała roślina jest miękko, wełnisto owłosiona. Kłącze pełzające o żółtawym kolorze, podziemne białe, zaróżowione przy węzłach. Wydaje liczne, przyziemne rozety liści, z których wyrastają łodygi kwiatostanowe. Łodyga omszała, zielona, częściowo barwy brunatnej lub fioletowej, podłużnie bruzdowana, grubości do 3 mm, z jasno zabarwionym rdzeniem. W dole zwykle słabo lub nierozgałęziona. Liście zielone lub szarawozielone, słabo owłosione na górnej i bardziej owłosione na dolnej powierzchni, potrójnie lub poczwórnie pierzastosieczne, o odcinkach równowąskich, z lekko zaostrzonym, białawym szczytem. W ogólnym zarysie blaszka jest lancetowata, u liści odziomkowych osiąga do 4 cm szerokości, u liści łodygowych zwykle od 1 do 2 cm. Kwiaty zebrane w koszyczki tworzące baldachogrono na szczycie pędu. Każdy koszyczek, średnicy 3–5 mm, składa się z osadnika, zwykle zawierającego 4–5 kwiatów języczkowatych i 3–20 kwiatów rurkowatych. Okrywa koszyczka składa się z 3 rzędów lancetowatych, omszonych, zielonych listków okrywy, ułożonych dachówkowato, z brunatnawym lub białawym, błoniastym brzegiem. Dno koszyczka jest lekko wypukłe, w kątach plewinek występują kwiaty języczkowate, o trójdzielnym, białawym lub czerwonawym języczku i kwiaty rurkowate o promienistej, pięciodzielnej, żółtawej lub jasnobrunatnawej koronie. Owoce spłaszczone niełupki, srebrzystoszare, wąsko oskrzydlone.

Biologia i występowanie

Bylina lub krzewinka, hemikryptofit. Występuje na pastwiskach, łąkach i nieużytkach od niżu po tereny górskie. Na polach uprawnych obecny jako chwast. Rośnie przeważnie na obszarach o klimacie suboceanicznym i umiarkowanie kontynentalnym. Łatwo dostosowuje się do różnych warunków, ale preferuje gleby średnio próchniczne. Umiarkowanie światłolubny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Arrhenatheretalia. Kwitnie od lipca do października (czasem, gdy utrzymują się temperatury dodatnie – także dłużej). Kwiaty przedprątne, zapylane przez muchówki. Liczba chromosomów 2n = 18, 27, 36, 45, 54, 63, 72. 'Carnea' – kwiaty jaskrawo, ciemnokarminowe, 'Cerise Quinne' – kwiaty wiśniowe, miejscami jaśniejsze, 'Fanal' (syn. 'The Beacon') – kwiaty jasnoczerwone, 'Kelwayi' – kwiaty karminowoczerwone, 'Sammetriese' – kwitnie ok. dwa tygodnie później od pozostałych, kwiaty intensywnie czerwone, 'Red Beauty' – liście srebrzyste, kwiaty różowoczerwone, 'Rosea' – nazwa zbiorcza dla siewek ww. odmian, kwiaty od różowych do lila fioletowych.

Historia O leczniczym działaniu krwawnika pomocnego w leczeniu hemoroidów wspominał już Hipokrates, Dioskurydes natomiast zalecał go w walce z chorobą wrzodową. Na pierwsze wzmianki drukowane na temat krwawnika natknięto się w dziele z 1554 r., którego autorem był flamandzki botanik Carolus Clusius (Jules Charles de l'Écluse). Surowiec zielarski Ziele krwawnika (Millefolii herba) – całe lub rozdrobnione, wysuszone, kwitnące wierzchołki pędów o zawartości nie mniej niż 2 ml/kg olejku eterycznego oraz minimum 0,02% proazulenów w przeliczeniu na chamazulen.
Krwawnik uznawany jest za dobrą roślinę pastewną, w sianie jest rośliną smakową. Drobno posiekane młode liście krwawnika podobnie jak pokrzywy i mniszka lekarskiego tradycyjnie są używane w hodowli kur jako składnik domowej roboty karm dla młodych kurcząt.
Wyciąg z krwawnika dodawany jest do łagodzących i regenerujących maseczek, kremów i płynów do twarzy. Bywa także składnikiem szamponów i past do zębów, ziele stosowane jest zewnętrznie do pielęgnacji włosów. Wykorzystywany bywa jako jeden z wielu składników do przygotowania kąpieli relaksacyjnych. Olejek krwawnikowy dodawany jest do różnych kosmetyków.Ogrodnicy wyhodowali wiele kultywarów bardziej ozdobnych od typowej formy. Są uprawiane na rabatach kwiatowych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 18:57:08]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72972492. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
      • październik
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
      • płatki różowe
      • białawe
      • bladoróżowawe
    • liczba płatków
      • płatków pięć
    • symetria kwiatu
      • promienista
    • pręciki
      • przedprątne kwiaty
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • koszyczek
          • baldachogrono
    • kolor pyłku
      • owadopylność
    • barwa kwiatów rurkowatych
      • żółtawa
      • jasnobrunatna
  • ogólne
    • roślina lecznicza
    • krzewinka
    • roślina barwierska
    • roślina ozdobna
    • chwast
    • roślina użytkowa
    • bylina
    • roślina kosmetyczna
    • gatunek rodzimy
    • roślina pospolita
    • Surowiec zielarski
    • roślina przyprawowa
    • trawa
    • roślina aromatyczna
    • kultywar
    • status gatunku we florze Polski
      • takson rodzimy lub trwale zadomowiony
    • odmiany ogrodowe
  • cechy liści
    • szczyt
      • zaostrzony
    • ogonek liściowy
      • liście siedzące
    • kolor liścia
      • zielone
      • siwozielony
    • liście przykwiatowe
      • okrywa
    • typ liści
      • rozeta
      • pierzastosieczny
    • powierzchnia blaszki
      • obustronnie owłosiona
  • cechy nasion
    • rozsiewanie nasion
      • anemochoria
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga omszona
      • słabo rozgałęziona
      • prosta
      • sztywna
      • bruzdowana
      • kłącze płożące się
      • wełnisto owłosiona
    • powierzchnia łodygi
      • zielona
      • fioletowo nabiegła
      • brunatno nabiegła
    • szacowana wysokość łodygi
      • 50-90 cm
  • siedlisko
    • Pastwiska
    • nieużytki
    • łąki
    • gatunek charakterystyczny dla
      • (rząd) O. Arrhenatheretalia elatioris Pawł. 1928 zbiorowiska żyznych łąk na świeżych glebach mineralnych
    • polany
    • pola uprawne
    • nasypy kolejowe
    • przydroża
    • miedze
  • forma życiowa wg Raunkiæra
    • hemikryptofit
    • autotrof
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • niełupka
    • kolor owoców
      • srebrzystoszare