Krwawnik szczecinkolistny Achillea setacea

Łodyga wyprostowana, pojedyncza, do 80 cm wysokości. Ma 12-20 międzywęźli. Pod ziemią posiada rozłogi. Cała jest gęsto owłosiona. Liście wszystkie (także dolne) bardzo wąskie, niemal równowąskie, o szerokości 0,5-1 cm. Są potrójnie pierzastosieczne. Łatki ostatniego rzędu włosowate, cienkie, o szerokości zaledwie 0,1-0,2 mm i bardzo gęsto skupione, niemal tworzące pęczki. Kwiaty zebrane w koszyczki, te z kolei zebrane w baldach złożony. Okrywa koszyczka jasna, długości 3-4 mm i zazwyczaj posiadająca jasnożółto brunatna obwódkę (czasami jednak jej brak). Kwiaty języczkowe białe lub żółtawo białe, w liczbie 4-6 w jednym koszyczku. Ich płatki korony są o 1. Owoc niełupka do 1,5 mm długości.

Biologia i występowanie

Występuje na niektórych obszarach Europy i Azji. Na terenie Polski uznany za wymierający. Osiąga w Polsce północną granicę zasięgu i występuje bardzo rzadko tylko na Dolnym Śląsku, w okolicach Sandomierza i w Małych Pieninach (rezerwat przyrody Biała Woda i Wysoki Wierch). Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do października, zapylana jest przez owady. Nasiona rozsiewane są przez wiatr (anemochoria, a prawdopodobnie także przez zjadające je zwierzęta (endozoochoria). Rośnie na dobrze nasłonecznionych i suchych miejscach. Gatunek charakterystyczny dla muraw z rzędu Festucetalia valesiacae. Liczba chromosomów 2n = 18.